ΥΠΑΡΧΕΙ… ΚΡΑΤΟΣ;

του Αντώνη Μανίκα
Αυτό είναι το ερώτημα που με βασανίζει εδώ και 1,5 χρόνο.
Σοβαροί έλληνες και ξένοι αναλυτές , οικονομολόγοι , πολιτικοί , δημοσιογράφοι έχουν αναλύσει διεξοδικά τι πρέπει να γίνει για να φύγει η Ελλάδα από τα δεινά της μεγαλύτερης οικονομικής κρίσης της Ιστορίας της , αλλά και να ανοίξει ορίζοντες για μία νέα εποχή.

Με ιδιαίτερη ευχαρίστηση βλέπω την πολιτική ηγεσία του κυβερνητικού κόμματος να αφουγκράζεται τα περισσότερα μηνύματα και να παίρνει ( θεσμοθετεί – νομοθετεί ) τα περισσότερα από τα αναγκαία μέτρα.
(Ίσως και με τις αναγκαίες προτροπές ,κατευθύνσεις – μνημόνια - από το εξωτερικό και με την πίεση των δανειστών μας.)

Έχουν αναλυθεί όλες οι αιτίες που μας οδήγησαν ως εδώ και το τι πρέπει να γίνει για να αλλάξουμε.
Τι συμβαίνει λοιπόν και δεν προχωράμε ;

Οι βασικές και καθοριστικές αλλαγές πρέπει να προέλθουν από την αλλαγή στην λειτουργία του κράτους.
Γιατί λοιπόν δεν προχωρούν ; Είναι τόσο μεγάλες οι αντιστάσεις των συγκρουόμενων συμφερόντων ;

Δεν μπορώ να το πιστέψω ότι μερικές ομάδες - που θίγονται τα συμφέροντα τους- μπορούν να καθυστερήσουν τις αλλαγές, όταν είναι τόσο εξόφθαλμο το τι πρέπει να γίνει και ποια ωφέλεια θα έχει το γενικό σύνολο της χώρας, από αυτές τις αλλαγές.

Δεν μπορώ να καταλάβω

 Γιατί δεν ανοίγουν τα κλειστά επαγγέλματα ;
 Γιατί δεν συλλαμβάνονται όσοι παρανομούν ,εκφράζοντας με παράνομους τρόπους και ενάντια στο γενικό σύνολο ,τις αντιδράσεις τους στις αλλαγές ;( Κάτοικοι της Κερατέας, Ταξιτζήδες , Ιδιοκτήτες φορτηγών κ. λ. π )
 Γιατί δεν αναδιαρθρώνονται οι εφορίες που δεν λειτουργούν;
 Γιατί ενώ χρειάζονται να κατατεθούν .περίπου 1500, Προεδρικά Διατάγματα για να ισχύσουν οι νόμοι που ψηφίστηκαν , έχουν κατατεθεί μέχρι σήμερα μόνο , περίπου 400;
 Γιατί δεν διαγράφονται όσοι βουλευτές ή κομματικά στελέχη αντιδρούν στις αλλαγές και θέλουν να παραμείνει η χώρα στον κλοιό των συντεχνιακών συμφερόντων και στην διατήρηση των πελατειακών δομών;
 Γιατί δεν υπάρχει πυγμή και αποφασιστικότητα στις ενέργειες του κράτους στην επιβολή των νόμων ;
 Γιατί δεν εφαρμόζονται οι νόμοι και δεν έχουμε μηνύσεις , συλλήψεις και ότι άλλο αντιστοιχεί στους παρανομούντες;
 Γιατί δεν υπάρχουν δημόσιες κατασχέσεις σε φορτηγά , Ταξί και όλα τα άλλα μέσα και υπηρεσίες που έχουν εκδοθεί από το δημόσιο και εξυπηρετούν δημόσιες ανάγκες ,όταν οι κάτοχοι τους αρνούνται να προσφέρουν τις υπηρεσίες που έχουν κληθεί να προσφέρουν ;
 Γιατί δεν κλείνουν άχρηστοι , αντιπαραγωγικοί και πολυέξοδοι φορείς και υπηρεσίες του δημοσίου;
 Γιατί δεν φτιάχνεται το ενιαίο μισθολόγιο στο δημόσιο;
 Γιατί μετά από τόσους μήνες δεν έχει καθολική ισχύ η ηλεκτρονική συνταγογράφηση και η ενιαία διαδικασία ηλεκτρονικών διαγωνισμών προμηθειών στα νοσοκομεία.
 Γιατί υπάρχει αποπροσανατολισμός τη κοινής γνώμης και στροφή της προσοχής της, σε ακραίες παράνομες αλλά ασήμαντες πράξεις ,μικρών μειοψηφιών , εναντίον των πολιτικών;

Αφού δεν μπορώ να εξηγήσω λογικά την αδυναμία εφαρμογής των απαραίτητων μέτρων και να τη αποδώσω, είτε σε ανικανότητα ,είτε σε αντίσταση από επί μέρους ομάδες και συμφέροντα , καταλήγω στο συμπέρασμα πως υπάρχει κάτι άλλο …βαθύτερο.

Αρχίζω να σχηματίζω την πεποίθηση ,ότι κάποιοι ,ή η πλειοψηφία, ή μία ισχυρή μειοψηφία, από τους κυβερνώντες ,έχουν εφεύρει ένα νέο τρόπο αντίστασης, στην πραγμάτωση και εφαρμογή των αναγκαίων αλλαγών.

Με την πίεση της λογικής και των Ευρωπαίων δανειστών , αναγγέλλουν και θεσμοθετούν τα απαραίτητα μέτρα και μετά «κλείνουν το μάτι »σε όλους όσους θίγονται ,λέγοντας τους …ότι εμείς δεν θα εφαρμόσουμε τίποτα που να ..θίγει τα συμφέροντα σας.

Πιστεύω ότι έχουν ανακαλύψει αυτόν τον τρόπο δράσης ,για να έχουν ..και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο.

Πιστεύω ότι έχουν βαθύτερη και καλά…. σχεδιασμένη στρατηγική.

Δηλαδή και να υποσχεθούν τις αναγκαίες αλλαγές και μα μην κάνουν τίποτα που θα επέφερε ένα κακώς εννοούμενο « πολιτικό κόστος ».
Προσδοκούν να κάνουν αυτές τις εφαρμογές ,κάποιοι άλλοι , στο μέλλον, εισπράττοντας αυτοί το πολιτικό κόστος.
Τότε με την ευχέρεια του… ανεύθυνου ,να ασκούν ανέξοδη κριτική, παραμένοντας στην πολιτική επικαιρότητα και διατηρώντας τα προνόμια που επιφέρει η κατοχή και η νομή της εξουσίας.

Αυτό όμως είναι και επικίνδυνο και καταστροφικό για τον τόπο.!

Εάν υπάρχει τόση διάβρωση και τόση αλλοτρίωση… από την εξουσία δεν έχουμε πολλές ελπίδες σαν χώρα .

Καταθέτω αυτές τις σκέψεις και τους προβληματισμούς , ανοίγοντας ένα διάλογο στην κοινωνία για το θέμα αυτό.

Αν οι συλλογισμοί μου έχουν βάση ,τότε πρέπει να αντιδράσουμε άμεσα και αποφασιστικά σαν κοινωνία, για να προστατέψουμε το μέλλον μας.

Αν δημιουργηθεί, κοινή πεποίθηση ,ότι ισχύει κάτι τέτοιο ,η αντίδραση μας πρέπει να είναι και βίαιη αλλά και στοχευόμενη στους πραγματικούς αίτιους της μη εφαρμογής , των απαραίτητων και… σωστικών μέτρων για την χώρα.

Πιστεύω ότι πρέπει να αναδείξουμε και να καταδικάσουμε ανοιχτά, μία τέτοια στρατηγική και να καταγγείλουμε –ενοχοποιήσουμε προσωπικά, τους εκφραστές της .

Είναι μέτρο αυτοάμυνας και προστασίας.

Δεν νομίζω ότι υπάρχουν πολλά περιθώρια ανοχής και αναμονής.

Πρέπει να αντιδράσουμε τώρα , πριν να είναι αργά. !!!