του Αντώνη Μανίκα
Από πάρα πολύ κόσμο και αρκετά σοβαρούς επιστήμονες ,πολιτικούς και
άλλους, προβάλλονται επιχειρήματα ότι το πρόβλημα της κρίσης της χώρας μας
είναι κυρίως πολιτικό και οφείλεται στον τρόπο που το πολιτικό σύστημα
οργάνωσε, λειτούργησε και καθοδήγησε , επί πολλά χρόνια την οικονομική και
κοινωνική ζωή της χώρας.
Παράλληλα με τα προβλήματα του στρεβλού μοντέλου ανάπτυξης – παραγωγής
και τα προβλήματα πολιτικής διαχείρισης του τομέα της Δημόσιας Διοίκησης ,
δημιούργησε ένα έκτρωμα πελατειακών σχέσεων , προνομίων ,συντεχνιών ,
συμφερόντων που επέβαλλαν τα συμφέροντα τους στην κοινωνία και δημιούργησαν
στρεβλώσεις σε ολόκληρο το σύστημα αξιών.
Το κράτος δεν εξυπηρετεί τους πολίτες , η ανομία , η παρανομία, η
φοροδιαφυγή γίνονται άθλημα
καταξιώνοντας πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά τους νικητές αυτού του
αθλήματος με την ατιμωρησία και κάποιες φορές με την ποικιλότροπη επιβράβευση
τους.
Το ΠΑΣΟΚ – χωρίς να εξετάζω προθέσεις – και μόνο εκ του αποτελέσματος κρίνοντας , έχει τεράστια ευθύνη για την δημιουργία , την συντήρηση και διατήρηση αυτού του εκτρώματος εξ αιτίας της παραμονής του στην εξουσία καιτων αλλαγών που δεν… επέφερε.
Πολλά στελέχη του ΠΑΣΟΚ με διάφορους τρόπους και σε διαφορετικές επισημάνσεις το αναγνωρίζουν . Το ερώτημα μου είναι, γιατί παραμένουν μέσα στο ΠΑΣΟΚ ;
Σε τι ωφελεί η ύπαρξη της
‘’στέγης ‘’ και ο συνωστισμός ετερόκλητων απόψεων κάτω από αυτήν , εκτός από το
να φανερώνει αδυναμία , ανικανότητα , αναποτελεσματικότητα και ατομική ανεπάρκεια. ( Όλα όσα πρέπει να μην έχει ένας πολιτικός για να εμπνεύσει. )
Η έλλειψη θάρρους και δύναμης για ανάληψη πρωτοβουλιών απεγκλωβισμού καταδικάζει το κάθε πολιτικό στέλεχος στη αφάνεια και στο περιθώριο.
Ερωτώ λοιπόν τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που αντιδρούν και κριτικάρουν το παρελθόν.
Ø Γιατί
με την παρουσία τους και την παραμονή τους ,συνεχίζουν να εγκλωβίζουν υγιείς
κοινωνικά δυνάμεις να παραμένουν στο
ΠΑΣΟΚ ;
Ø Γιατί
με την δική τους σημειολογική αποχώρηση ,δεν βάζουν ένα τέρμα σε αυτό το
μόρφωμα ;
Ø Τι
τους ενώνει ;
Ø Γιατί
δεν έχουν το θάρρος να ανοίξουν ένα νέο δρόμο κόβοντας τη σχέση τους με το
παλαιό και αποσυντεθημένο ΠΑΣΟΚ ;
Ø Γιατί
δεν σηματοδοτούν κάτι νέο ;
Ø Γιατί
είναι προσκολλημένοι ;
Ø Τι
κερδίζουν ;
Ø Γιατί
δεν δημιουργούν μία λύτρωση στην κοινωνία ,προωθώντας κάτι νέο, που θα εγγυάται ότι έχει μάθει από τα λάθη του παρελθόντος ;
Νομίζουν ότι μπορούν να το ανατάξουν και να το διορθώσουν ; Και ότι ,ο λαός, θα τους δώσει αυτό το ηθικό και χρονικό δικαίωμα ;
Αν ναι, γελιούνται και αυτό σημαίνει ότι δεν έχουν δυνατότητες ανάλυσης της πραγματικότητας , δεν έχουν αντίληψη και προνοητικότητα και έτσι δεν κάνουν για
πολιτικά στελέχη, κανενός κόμματος.
Αν όχι , η εμμονή τους να παραμένουν στο ΠΑΣΟΚ με βάζει σε υποψίες ότι εξυπηρετούν προσωπικές επιδιώξεις , ιδιοτέλειες που έχουν να κάνουν με την δύναμη της εξουσίας και με οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ,στο μόνο που προσβλέπουν , είναι να βρίσκονται στην εξουσία για να καρπώνονται τα οφέλη που πηγάζουν από αυτήν .
Συνεπώς είναι ακατάλληλοι και επικίνδυνοι και για το ΠΑΣΟΚ και για την χώρα.
Αν πάλι , δεν έχουν την δύναμη ή το θάρρος να αποχωρήσουν από το παλαιό και να αφιερωθούν σε κάτι νέο , πάλι είναι ανίκανοι και επικίνδυνοι και φυσιολογικά θα εξαφανιστούν μαζί με το παλαιό που καταρρέει.
Αυτά για κάποιους που συχνά πυκνά τον τελευταίο καιρό βγαίνουν δήθεν
«αυτό κριτικά» και διαπιστώνουν - μόνο στα λόγια – ευθύνες, ατολμία , καθυστερήσεις , λάθη και παραλήψεις.
Υπάρχει και η ερώτηση προς εμένα , γιατί ασχολούμαι με το ΠΑΣΟΚ και τα στελέχη του;
Η απάντηση είναι διπλή .
Πρώτον
,γιατί με ενδιαφέρει το σπίτι μου και η γυναίκα μου και όχι του …γείτονα και δεύτερον δεν βλέπω από κανένα άλλο πολιτικό χώρο να εκπορεύεται κάτι ελπιδοφόρο.
