Ποιοι είμαστε ;

Είμαστε μια ομάδα φίλων που κατοικούμε και δραστηριοποιούμαστε πολιτικά και κοινωνικά στο Χολαργό με παρόμοιους προβληματισμούς και οράματα. Κατά καιρούς και σε επίπεδο καφενείου εκφράζαμε την ανησυχία μας για τα τεκταινόμενα της Κεντροαριστεράς τόσο στη χώρα μας , όσο και στη γειτονιά μας. Αποφασίσαμε λοιπόν να γνωστοποιήσουμε στο διαδίκτυο αυτά που συζητούσαμε στο καφενείο , για να συμβάλλουμε με τον τρόπο μας στην ανάπτυξη και προώθηση της Συμμετοχικής Δημοκρατίας.

Πιστεύουμε ότι η ομάδα μας θα μεγαλώσει και με νέους φίλους εκτός της γειτονιάς μας , ώστε το blog μας να αποτελέσει ένα ακόμη βήμα διαλόγου στο Διαδίκτυο, από το οποίο θα βγει κερδισμένος τελικά ο ίδιος ο πολίτης που θα συμμετέχει.

Τα κείμενα μας δεν θα είναι μόνο προϊόντα διαβούλευσης από το Διαδίκτυο, αλλά και συζητήσεων που ήδη έχουμε οργανώσει και θα συνεχίζουμε να οργανώνουμε στη γειτονιά μας για τους συμπολίτες μας, που δεν έχουν πρόσβαση στη Νέα Τεχνολογία. Από τη μια μεριά οι απόψεις που θα εκφράζονται ηλεκτρονικά στο blog αυτό θα μεταφέρονται σε αυτούς και θα συζητούνται και από την άλλη τα σχόλια, οι απόψεις και τα συμπεράσματα των συμπολιτών μας που θα εκφράζονται στις συγκεντρώσεις στη γειτονιά μας θα αναρτώνται με ευθύνη των διαχειριστών του blog.

Δευτέρα 31 Μαρτίου 2008

Το ΠΑΣΟΚ επανέρχεται

του Γιάννη Αγγέλου

Το τελευταίο διάστημα και με τις δημοσκοπήσεις να διαδέχονται η μια την άλλη, καταγράφοντας τη «δυσαρέσκεια του εκλογικού σώματος» προς τα δυο μεγάλα κόμματα, διαπιστώνεται μια προσπάθεια από «κύκλους» ανησυχούντων, η οποία εκφράζεται με τη λύση «σχηματισμός κυβέρνησης συνεργασίας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ».
Πολύ πρόσφατα, μάλιστα, διάβασα σε εφημερίδα και ονόματα στελεχών, που πιθανότατα θα πρόκριναν μια τέτοια λύση και θα συμμετείχαν σε ένα ενδεχόμενο σχήμα. Αυτό τροφοδότησε με πλήθος σεναρίων την πολιτική «αγορά». Είναι προφανές ότι όλα αυτά διαρρέουν προκειμένου, να διατηρείται το κλίμα αστάθειας, να συντηρείται η κρίση στο Κίνημα και να παραμένει στη διακυβέρνηση της χώρας η κυβέρνηση της ισχνής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας.
Όλα αυτά καλώς συνέβαιναν, μέχρι τη στιγμή που ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ πήρε την πρωτοβουλία και κατέθεσε την πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης. Σύσσωμος ο τύπος, ακολουθώντας τη «γραμμή Καρατζαφέρη», κατηγόρησε τον Παπανδρέου ότι προέβη σε μια κίνηση στήριξης προς την παραπαίουσα κυβέρνηση και ταυτόχρονα ότι η πράξη αυτή έγινε ως αντίβαρο στην κατάθεση πρότασης δημοψηφίσματος του Αλαβάνου. Επίσης, πως η κίνηση αυτή είχε ως στόχο να «προλάβει» τους εσωκομματικούς του αντιπάλους.
Για καλή ή κακή τύχη όλων αυτών, όσοι παρακολουθήσαμε στη Βουλή τη συζήτηση για την πρόταση δυσπιστίας που κατέθεσε το ΠΑΣΟΚ, διαπιστώσαμε μια «νευρική» κυβέρνηση, οι βουλευτές της οποίας είχαν μάθει ένα ποιηματάκι και το έλεγαν συνέχεια, δεν έδωσαν πειστική απάντησε σε κάποιο από τα μεγάλα ζητήματα που ταλανίζουν τους πολίτες της χώρας και ταυτόχρονα είδαμε μια ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, η οποία στήριξε την απούσα κυβέρνηση. Παρατηρήσαμε επίσης, από την πλευρά του ομογάλακτου, με την κυβέρνηση, ΛΑΟΣ, μια στάση εξαιρετικά περίεργη. Ενώ συμφώνησε για το μηδαμινό έργο της κυβέρνησης, εντούτοις κάθε ομιλητής από βήματος κατηγορούσε το ΠΑΣΟΚ για τα πεπραγμένα του, ως ακόμη να είναι κυβέρνηση αυτό!!! Όπως ήταν φυσικό, οι 10 βουλευτές του ΛΑΟΣ ψήφισαν «παρών» το βράδυ της Παρασκευής…
Από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ, ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ, διαπιστώθηκε κοινή γραμμή πλεύσης ΟΛΩΝ στην κατάθεση της πρότασης δυσπιστίας. Αυτό είναι που προκάλεσε την νευρικότητα στην κυβέρνηση και τον ίδιο τον Καραμανλή. Όλα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ έδωσαν με σαφήνεια να συνειδητοποιήσει ο Ελληνικός λαός, ότι η κυβέρνηση αυτή, η θητεία της οποίας ανανεώθηκε προ εξαμήνου, είναι κυβέρνηση μηδενικού έργου και συνεχούς απουσίας. Ανύπαρκτη στα κρίσιμα ζητήματα που απασχολούν την κοινωνία, με εξωτερική πολιτική για εσωτερική κατανάλωση. Κυβέρνηση μειοδοτών και αρπαχτικών, που διακρίνονται μόνο στο να διαπράττουν σκάνδαλα και να συλλαμβάνονται, ή, να αποπειρώνται αυτοκτονιών αποτυχημένων ή να συλλαμβάνονται από συζύγους των ερωμένων τους και να πεθαίνουν. Οι περίφημοι γαλάζιοι «greek lovers», οι περίφημοι «κουμπάροι», οι περίφημοι γενικώς!!!
Το ΠΑΣΟΚ, μετά το Συνέδριό του, καλό θα είναι να συνειδητοποιήσουν όλοι, ότι θα βρει τα βήματά του! Ήδη η τοποθέτηση νέου Γραμματέα, του Γιάννη Ραγκούση, έδωσε τα πρώτα δείγματα γραφής. Είναι γεγονός ότι χρειάζονται και άλλα. Εκτιμώ ότι πολύ σύντομα θα γίνουν ΟΛΑ!
Και θέλω να υπενθυμίσω κάτι, που πολλοί λησμονούν. Σε κρίσιμη, για τη χώρα, περίοδο, αυτοί που συνεργάστηκαν με τη Δεξιά, ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΟ ΠΑΣΟΚ! Θυμίζω το περίφημο, πλέον, ως «βρώμικο '89», τότε που ο τότε «Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου», μπήκε στο μαντρί του Μητσοτάκη, σχηματίζοντας την κυβέρνηση Τζανή Τζανετάκη!
Το ΠΑΣΟΚ επανέρχεται! Κινείται παντού και σε όλους τους τόνους. Σύντομα οι δημοσκοπήσεις θα καταγράψουν αυτή την αλλαγή κλίματος και θα γίνει αντιληπτό από όλους ότι το ΠΑΣΟΚ, ξεπερνώντας την κρίση του, κατεβαίνει στην κοινωνία και καταγράφει νίκες στους νέους κοινωνικούς αγώνες! Δεν θα είναι πλέον το ΠΑΣΟΚ των ιχνηλατών, αλλά το ΠΑΣΟΚ των σκαπανέων! Το ΠΑΣΟΚ του μέλλοντός μας, για το «αύριο» της πατρίδας!
Ας μη θριαμβολογούμε. Είναι πολύ νωρίς για οτιδήποτε. Χρειάζεται σκληρός και επίπονος αγώνας, σκληρή και επίπονη μάχη, μέρα τη μέρα. Απαιτείται να είμαστε όλοι εκεί, στο πλευρό του Γιώργου Παπανδρέου. Να δώσουμε τη δική μας μάχη, απέναντι στα εκδοτικά συμφέροντα και τις πολιτικές φούσκες, που πλασάρονται ως «το μέλλον». Ο ίδιος ο Πρόεδρος έδειξε το δρόμο με την κατάθεση πρότασης δυσπιστίας, ξεκινώντας τον αντιπολιτευτικό του αγώνα. Και αυτή τη φορά ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να είναι μόνος!

Σάββατο 22 Μαρτίου 2008

ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΣΤΑ BLOGS ΦΤΑΝΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ !!!

του Αντώνη Μανίκα

Διαβάζω , Διαβάζω , Διαβάζω τώρα 3 μέρες για το συνέδριο , για απόψεις τού τι κατάφερε το συνέδριο, τι κάνουμε εμείς , τι πέτυχε ο Γ. Α .Π , τι πέτυχαν οι … μηχανισμοί , τι θα κάνουμε την άλλη μέρα κ.λ.π.
Το θέμα είναι πώς οι πολίτες δεν θέλουν να σηκωθούν από τον καναπέ τους ακόμα. Το βλέπουμε καθημερινά στις γειτονιές μας , στους δήμους μας ,στις παρέες μας , στους χώρους της δουλειάς μας.

Τα κείμενα στα blogs καλά είναι , φτάνουν όμως αυτά για να ξυπνήσουμε ;

Μήπως δεν έχουμε φτάσει ακόμα στον.. « πάτο ».
Μήπως το βόλεμα μας , η προσωπική ¨..όαση ¨ του καθένα καλά κρατεί.
Μήπως πιστεύουμε ότι η φτώχεια , η ακρίβεια , το να δουλεύουμε περισσότερο και να παίρνουμε μικρότερη σύνταξη, το να καίγονται τα δάση , το να μην υπάρχει προνιακή πολιτική από το κράτος για τους ανήμπορους αφορά κάποιους άλλους και όχι τον καθένα μας.
Μήπως έχουμε κλειστεί σε ένα προστατευτικό κλοιό μίας πλασματικής ¨..προσωπικής ευδαιμονίας ¨.
Μήπως οι γονείς ,κυρίως οι νέοι ,έχουν φτιάξει ένα « ..δίχτυ προστασίας » για τα παιδιά τους και μεταφέρουν την ψευδαίσθηση ότι όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας δεν τα αφορούν, αφορούν κάποιους άλλους.
Μήπως έχουμε ακόμα δρόμο, για να πονέσουμε, να θιχθούμε, να ταλαιπωρηθούμε, να χάσουμε την αξιοπρέπεια μας ακόμα περισσότερο για να ξυπνήσουμε!!!

Το σίγουρο είναι ότι τας κόμματα δεν θέλουν να ξυπνήσουν οι πολίτες ,γιατί θα ξεβολευτούν από την νομή και την… ξεκούραστη… διαχείριση της εξουσίας . Τα κόμματα μέσα από τον ιστορικό τους κύκλο και την φθορά της διαχείρισης της εξουσίας αποτελούν μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης. Μπορούμε να τα ανατρέψουμε , να τα αλλάξουμε ;
Μήπως είναι ουτοπία να προσπαθούμε να αλλάξουμε τα κόμματα;

ΤΙ ΜΠΟΡΟΎΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ

Να κάνουμε μικρούς πυρήνες δράσης και με τις πράξεις μας να καταδεικνύουμε τις ψευδαισθήσεις ¨ της.. προσωπικής ευδαιμονίας ¨, της αδιαφορίας, του ότι τα προβλήματα της καθημερινότητας δεν αφορούν όλους μας.
Ας γίνουμε ζωντανά παραδείγματα , ελκυστικά , του ότι …υπάρχει και άλλος δρόμος. Ας δώσουμε πρακτικά δείγματα γραφής του διαφορετικού , ας τα προβάλουμε παντού ή όπου μπορούμε .

Οι πολίτες και κυρίως οι νέοι θέλουν να δουν πράξεις και όχι λόγια .

Τότε θα συγκινηθούν , θα ξυπνήσουν , θα αυτό ενεργήσουν ,θα συσπειρωθούν και ίσως μπορέσουμε να αλλάξουμε και τα κόμματα ή να ανακαλύψουμε νέους, πιο αποτελεσματικούς , θεσμούς έκφρασης της κοινωνίας

Ας περάσουμε σε δράσεις , σε πράξεις καταγγελτικές , σε ακτιβισμούς πού από μόνες τους θα αποτελούν παραδείγματα και θα είναι ικανές να προσελκύσουν τους άλλους. Αυτό λείπει σήμερα και αυτό πιστεύω πώς κινητοποιεί

Πέμπτη 20 Μαρτίου 2008

Στην Αθήνα το Φόρουμ της Παγκόσμιας Συμμαχίας Πόλεων κατά της Φτώχειας

του Γιάννη Αγγέλου

Στην Αθήνα, στις 26 με 28 Μαρτίου, θα διεξαχθεί το 6ο Φόρουμ της Παγκόσμιας Συμμαχίας Πόλεων κατά της Φτώχειας. Περίπου 1.000 σύνεδροι από 100 χώρες και πέντε ηπείρους θασυγκεντρωθούν με πρωτοβουλία του Αναπτυξιακού Προγράμματος ΗνωμένωνΕθνών (UNDP), με απώτερο στόχο την ενεργή εμπλοκή δήμων και τοπικώναρχών στο σχεδιασμό δράσεων για τη μείωση της φτώχειας μέσω της τοπικήςαυτοδιοίκησης. Οπως σημείωσε την Τρίτη κατά τη συνέντευξη Τύπου στο δήμο Αθηναίων οσυντονιστής του Αναπτυξιακού Προγράμματος του ΟΗΕ κ. Μοχάντ Σερίφι, το50% του πληθυσμού της γης κατοικεί στις πόλεις. Στην Αφρική και τηνΑσία αυτό το 50% ζει σε παραγκουπόλεις. Στη Λατινική Αμερική το 20% ζειστις φαβέλες. Το «δίκτυο» των πόλεων που δημιουργήθηκε στα μέσα τηςδεκαετίας του 1990 έχει στους κόλπους του περισσότερες από 1000 πόλειςκαι συνεδριάζει ανά διετία σε κάποια πρωτεύουσα. Το 2004 ήταν η Ρώμη,το 2006 η Βαλάνς, φέτος η Αθήνα.
Ο δήμαρχος Αθηναίων Νικήτας Κακλαμάνης σημείωσε ότι απαραίτητη προϋπόθεση για την καταπολέμηση της φτώχειας είναι η χορήγηση κονδυλίων και τόνισε ότι, το Σύμφωνο της Λισσαβόνας για την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής και την αύξηση της απασχόλησης δεν έχει ακόμη εφαρμοσθεί επτά χρόνια μετά τη θέσπισή του, διότι το Συμβούλιο τωνυπουργών Οικονομικών και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν δίνουν λεφτά για τηχρηματοδότηση τέτοιων προτάσεων. Πρόσθεσε: «Οι δήμαρχοι της Ευρώπης μέσα στο όργανο που έχουμε στην ΕΕ,τις ευρωπαϊκές περιφέρειες δηλαδή, εμείς θα πιέσουμε προς αυτή τηνκατεύθυνση. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Αλλά θα ενημερώσουμε όμως και τους Ευρωπαίους πολίτες για να ξέρουν πότε οι ηγέτες τους λένε αλήθειακαι πότε ψέματα».
Ο αναπληρωτής διευθυντής του αναπτυξιακού προγράμματος του ΟΗΕ κ. ΖανΦαμπρέ σημείωσε ότι πριν από 15 χρόνια ένας τους τρεις πέθαινε απόπείνα και έχουμε φθάσει στο βαθμό να πεθαίνει ένας στους πέντεανθρώπους από πείνα. Οπως είπε, τον «ασθενή κρίκο» στην καταπολέμηση της φτώχειας αποτελούν οι δημοτικές αρχές και αυτός πρέπει ναισχυροποιηθεί. «Στις περισσότερες αναπτυσσόμενες χώρες αυτό που λείπει, και είναι ενδεικτικό, είναι η ανεπάρκεια πόρων στην τοπική αυτοδιοίκηση, η απουσία κατάλληλης διοικητικής εντολής, ώστε ναμπορέσουν να καταπολεμήσουν το φαινόμενο» σημείωσε."Το παραπάνω το αντέγραψα από το flash.gr. Τώρα, μετά το τέλος τουΣυνεδρίου του ΠΑΣΟΚ και εν αναμονή της υλοποίησης των αποφάσεων τουΠροέδρου, καλό είναι να δούμε και τα ζητήματα της καθημερινότητας, πέρα από κομματικές θέσεις και αντιλήψεις.
Και εδώ προβάλλει επιτακτικά η ανάγκη, ΟΛΟΙ μας, να γίνουμε κοινωνοί του σπουδαίου πονήματος του συντρόφου και φίλου Δημήτρη Καραμήτσα, "Το ΠΑΣΟΚ του Ανθρώπου". Ίσως,γιατί τώρα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, η ανάγκη να αποκτήσει το Κίνημα ανθρωποκεντρική κατεύθυνση, προβάλλει επιτακτικά. Σημειώνω ότι δεν διαφημίζω το συγκεκριμένο κείμενο ή τον συγγραφέα του. Απλά, διαπιστώνω το γεγονός ότι στον ευρύτερο Σοσιαλιστικό χώρο κινούνται προσωπικότητες που θα μπορούσαν να συνεισφέρουν στον τομέα παραγωγήςπολιτικής. Θεωρώ δε, πως ειδικά για κάποια ζητήματα, υπάρχει υποχρέωση όλων μας να τα προβάλλουμε και να τα προωθούμε. Γιατί ευήκοα ώτα κάπουθα βρεθούν."Το 50% του πληθυσμού της γης κατοικεί στις πόλεις. Στην Αφρική και τηνΑσία αυτό το 50% ζει σε παραγκουπόλεις. Στη Λατινική Αμερική το 20% ζειστις φαβέλες."Τεράστιο το ποσοστό, αν λάβουμε υπόψη μας τους αριθμούς. Άνθρωποι πουζουν σε συνθήκες υπό το μηδέν, σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία.Άνθρωποι, που χρησιμοποιούνται ως εργάτες επιχειρηματικών κολοσσών,έναντι ευτελούς μεροκάματου. Αυτή είναι η κοινωνία της ανάπτυξης καιτης παγκοσμιοποίησης. Κι εδώ πρέπει να ακουστούμε, περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Επιβάλλεται, για την "Πολιτική του Ανθρώπου".

Δευτέρα 3 Μαρτίου 2008

Η αξία του Εθελοντισμού

Του Γιάννη Αγγέλου

Σύμφωνα με το Λεξικό του Μπαμπινιώτη, ο Εθελοντισμός είναι "η οργανωμένη προσφορά υπηρεσιών στο κοινωνικό σύνολο χωρίς την απαίτηση ανταλλάγματος".
Αντιγράφω από την ιστοσελίδα του Υπουργείου Παιδείας: "Ο εθελοντισμός είναι ένα πολύμορφο και δυναμικό σύστημα όπου η ατομική ολοκλήρωση συναντιέται με τη συλλογική ευημερία. Οι μορφές που παίρνει η εθελοντική προσφορά σήμερα διευρύνονται διαρκώς και εκτείνονται σε όλο το φάσμα της κοινωνικής ζωής από την παροχή υπηρεσιών φροντίδας ως τις οργανωμένες δράσεις για την προστασία του περιβάλλοντος, κι από τη δραστηριοποίηση ομάδων πολιτών για την πρόληψη ή την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών ως την παροχή εκπαίδευσης σε κοινωνικά αποκλεισμένα άτομα ή ομάδες.
Η εθελοντική δράση, από την άλλη πλευρά, αποτελεί η ίδια μια μαθησιακή εμπειρία, αναπτύσσοντας τις κοινωνικές, επικοινωνιακές και επαγγελματικές δεξιότητες του εθελοντή. Ο ίδιος ο εθελοντής δεν είναι μόνο πομπός αλλά και δέκτης των ωφελειών που απορρέουν από την εθελοντική του δράση.
Οι αρχές και τα ιδεώδη του εθελοντισμού διαποτίζουν όλες τις δράσεις της Ολυμπιακής Παιδείας και αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του προγράμματος.
Όλες οι ενέργειες που προάγουν τη μάθηση μέσα από εμπειρίες που συνδέονται με τον εθελοντισμό και την κοινωνική υπηρεσία και καλλιεργούν το ρόλο του "ενεργού πολίτη" αποτελούν προτεραιότητα του προγράμματος."
Και φυσικά, όπου και αν ανατρέξω στο Διαδίκτυο, υπάρχει ένα πλήθος δράσεων με βάση τον εθελοντισμό.
Μιλούμε όλοι πολύ εύκολα για τη Συμμετοχή, για την Αυτοοργάνωση, για το Ανοιχτό Κόμμα, για την Άμεση Δημοκρατία. Όλα αυτά έχουν μια κοινή αφετηρία και έναν κοινό τερματισμό και αυτό είναι ο παράγων ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
Όλοι προς αυτή την κατεύθυνση οφείλουμε να κινηθούμε, δηλαδή να αφυπνίσουμε και να παρακινήσουμε τον σημαντικότερο πόρο που διαθέτουμε, που είναι ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Πώς μπορεί να επιτευχθεί κάτι τέτοιο; Μέσω του Εθελοντισμού.
Πώς μπορεί να παρακινηθεί ο αδρανοποιημένος πολίτης και να συμμετάσχει σε πρόγραμμα εθελοντικής δράσης; Διαπιστώνοντας ότι υπάρχει ένα σοβαρό πρόγραμμα, συγκεκριμένοι άξονες δράσης και ενεργός συμμετοχή του. Έτσι εξασφαλίζεται η παρουσία του, με μοναδικό κίνητρο την προσφορά του. Το πιο λαμπρό παράδειγμα εθελοντικής προσφοράς και δράσης το έδωσε ο λαός μας κατά την περίοδο της Ολυμπιάδας της Αθήνας. Παντού, σε κάθε σημείο, υπήρχαν εθελοντές οι οποίοι αγόγγυστα πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους. Και ξαφνικά, με το τέλος των Ολυμπιακών Αγώνων, ο Εθελοντισμός έβγαλε τα ρούχα του και επέστρεψε στην καθημερινότητά του. Και μαζί με αυτόν, επανήλθε η πόλη της Αθήνας στους γνωστούς ρυθμούς αδιαφορίας του πολίτη για τον πολίτη, για το περιβάλλον, για οτιδήποτε.
Σήμερα, 4 χρόνια από εκείνη την υποδειγματική λειτουργία του Εθελοντισμού στη χώρα μας, βλέπουμε ότι ο Εθελοντισμός επανέρχεται με τη μορφή οργανωμένων ομάδων που επιθυμούν να προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο. Και όχι μόνο αυτό, αλλά διαπιστώνεται ότι ο Εθελοντισμός, σε πλείστες όσες περιπτώσεις, αντικαθιστά την αδυναμία ή ανυπαρξία των κρατικών φορέων να πείσουν για την ανάγκη να πραγματοποιηθεί οτιδήποτε.
Γιατί; Διότι ο πολίτης είναι πλέον πληροφορημένος σε μεγαλύτερο βαθμό και αντιμετωπίζει με δυσπιστία την παρακίνηση του κρατικού φορέα. Την εθελοντική, όμως, προσφορά, αφού πειστέι ότι μπορεί να του δώσει λύση στα αδιέξοδά του, την ακολουθεί και την προβάλλει.
Ένα μικρό δείγμα εθελοντισμού βλέπουμε στα σχολεία, όπου τα παιδιά μαθαίνουν για την ανακύκλωση, για το περιβάλλον, για την ποιότητα ζωής.
Υπάρχει καλύτερος χώρος για να καλλιεργηθεί ο Εθελοντισμός από τα σχολεία; Πόσες φορές οι μικροί σύντροφοι της ζωής μας, δε μας έχουν κάνει παρατήρηση βλέποντας να πετάμε το αποτσίγαρο στο δρόμο ή ένα χαρτάκι; Βλέπουμε, λοιπόν, πόσο σημαντικό είναι να μαθαίνουμε τον Εθελοντισμό και για τον Εθελοντισμό. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον αμφισβήτησης των πάντων, είναι σημαντικό να υπάρχουν άνθρωποι που ΜΠΟΡΟΥΝ και ΘΕΛΟΥΝ να προσφέρουν. Και εφόσον έχουμε την απαίτηση να είναι ο πολίτης ΕΝΕΡΓΟΣ και μακριά από τον καναπέ του, ας του δώσουμε την ευκαιρία να είναι ΕΘΕΛΟΝΤΗΣ σε δράσεις με όραμα. Είναι και στο χέρι μας να προάγουμε την αξία του Εθελοντισμού, να δώσουμε το στίγμα της διαφορετικότητας. Και τελικά, εφόσον όλοι εδώ, παντού στα blogs είμαστε εθελοντές, ας πείσουμε και τον διπλανό μας ότι και αυτός μπορεί να βοηθήσει. Ένας στο δρόμο της δράσης σημαίνει μείον ένας στο χώρο της αντίδρασης. Ας το προσπαθήσουμε.