Ποιοι είμαστε ;

Είμαστε μια ομάδα φίλων που κατοικούμε και δραστηριοποιούμαστε πολιτικά και κοινωνικά στο Χολαργό με παρόμοιους προβληματισμούς και οράματα. Κατά καιρούς και σε επίπεδο καφενείου εκφράζαμε την ανησυχία μας για τα τεκταινόμενα της Κεντροαριστεράς τόσο στη χώρα μας , όσο και στη γειτονιά μας. Αποφασίσαμε λοιπόν να γνωστοποιήσουμε στο διαδίκτυο αυτά που συζητούσαμε στο καφενείο , για να συμβάλλουμε με τον τρόπο μας στην ανάπτυξη και προώθηση της Συμμετοχικής Δημοκρατίας.

Πιστεύουμε ότι η ομάδα μας θα μεγαλώσει και με νέους φίλους εκτός της γειτονιάς μας , ώστε το blog μας να αποτελέσει ένα ακόμη βήμα διαλόγου στο Διαδίκτυο, από το οποίο θα βγει κερδισμένος τελικά ο ίδιος ο πολίτης που θα συμμετέχει.

Τα κείμενα μας δεν θα είναι μόνο προϊόντα διαβούλευσης από το Διαδίκτυο, αλλά και συζητήσεων που ήδη έχουμε οργανώσει και θα συνεχίζουμε να οργανώνουμε στη γειτονιά μας για τους συμπολίτες μας, που δεν έχουν πρόσβαση στη Νέα Τεχνολογία. Από τη μια μεριά οι απόψεις που θα εκφράζονται ηλεκτρονικά στο blog αυτό θα μεταφέρονται σε αυτούς και θα συζητούνται και από την άλλη τα σχόλια, οι απόψεις και τα συμπεράσματα των συμπολιτών μας που θα εκφράζονται στις συγκεντρώσεις στη γειτονιά μας θα αναρτώνται με ευθύνη των διαχειριστών του blog.

Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2012

Υποκρισία – Φαρισαϊσμός - Λαϊκισμός – Σήψη-Αηδία & Αγανάκτηση

του Αντώνη Μανίκα

Τις τελευταίες μέρες γινόμαστε πάλι κοινωνοί της μεγάλης κατάρας που
μας διακατέχει σαν κοινωνία ,της υποκρισίας.

Κραυγές από όλους ,media ,πολιτικούς,
απλούς πολίτες για να βρεθεί ο βουλευτής που φυγάδευσε πέρυσι τα χρήματα του
στο εξωτερικό.

Σίγουρα να βρεθεί ,και αν
είναι χρήματα από παράνομες δραστηριότητες να πάει αμέσως στην φυλακή και να
του κατασχεθούν.
Αλλά και αν είναι νόμιμα ,
πρέπει να εγκαταλείψει την πολιτική γιατί είναι δειλός και από την πράξη του
και από το ότι δεν έχει το θάρρος να την παραδεχτεί και να την αιτιολογήσει
δημόσια και άμεσα.

Αλλά δεν μπορώ να μην σταθώ
στην υποκρισία όλης της κοινωνίας και στο Φαρισαϊσμό της.

Δεν μπορώ να μην ρωτήσω όλους
αυτούς που κόπτονται σήμερα τα εξής.

Ø Είναι
ο πρώτος ή ο τελευταίος πολιτικός που φυγαδεύει χρήματα και κοιτάει το
προσωπικό του συμφέρον ;
Ø Υπάρχει
σύστημα αξιόπιστο και διαφανές για τον έλεγχο των οικονομικών των βουλευτών;
Ø Ποιος πολίτης από εμάς αν είχε 1.000.000 € δεν θα
προσπαθούσε πέρυσι να φυγαδεύσει ένα μέρος από αυτά και να τα προστατέψει στο
εξωτερικό ;
Ø Πόσοι
συμπολίτες μας το έκαναν ;
Ø Πόσοι
συμπολίτες μας αν δεν τα ‘’ έβγαλαν
‘’στο εξωτερικό, τα ‘’έθαψαν ‘’ στα σεντούκια τους, τα απέσυραν από τις
τράπεζες μαζί με την εμπιστοσύνη τους στην Ελλάδα που κατέρρεε ;
Ø Θέλουμε
κάποιο θύμα , να μυρίσουμε λίγο ‘’αίμα
‘’, για να συνεχίσουμε να κάνουμε οι υπόλοιποι τα ίδια , κριμένοι μέσα
από την ανωνυμία μας ;
Ø Οι
βουλευτές δεν είναι άνθρωποι σαν και εμάς , δεν εκλέγονται και προέρχονται από
την κοινωνία;
Ø Αναρωτηθήκαμε
ποτέ γιατί εκλέγουμε τέτοιους πολιτικούς ;
Ø Υπάρχει
σύστημα ελέγχου των οικονομικών , των δημόσιων προσώπων ;
Ø Πότε
βάλαμε αυτήν την απαίτηση ( έλεγχο – λογοδοσία ) σαν όρο για να ψηφίσουμε
οποιονδήποτε, υποψήφιο βουλευτή;

Με αφορμή αυτό το θέμα μου έρχονται στο μυαλό όλα αυτά που συμβαίνουν
το τελευταίο καιρό και σφράγισαν
μέσα μου ανεξίτηλο την αηδία και την αγανάκτηση για την κοινωνία μας, για την
κατάντια μας.

Σήψη , διαφθορά , παρανομία ,
ανομία , φαρισαϊσμός , λαϊκισμός , υποκρισία παντού.!!


Αγανακτισμένοι ‘’ Πολίτες
‘’ V. S. Αγανακτισμένων ‘’ Πελατών ‘’


Εμείς δεν έχουμε, τουλάχιστον
εγώ δεν βλέπω , ‘’αγανακτισμένους πολίτες
‘’από την καταπίεση και την εξαθλίωση που βιώνουν .
Εμείς έχουμε ‘’ αγανακτισμένους πελάτες ‘’ που
διαμαρτύρονται γιατί χάνουν κάποια προνόμια και μία ιδιαίτερη μεταχείριση που
είχαν μέχρι σήμερα. Δημόσιους υπαλλήλους, συντεχνιακές ομάδες κ. λ. π.

Οι περισσότερες και μεγαλύτερες διαδηλώσεις
,διαμαρτυρίες , εκδηλώσεις, αγωνιστικές κινητοποιήσεις έγιναν τα τελευταία δύο
χρόνια από τους ‘’ ταξιτζήδες ‘’ και τους ‘’ φορτηγατζήδες ‘’ με σκοπό μην
χάσουν και να προστατέψουν τα παρανόμως
και αδίκως δοθέντα, ‘’ προνόμια ‘’τους .
Δηλαδή καμία πενηνταριά χιλιάδες άνθρωποι
ενάντια στα εκατομμύρια των υπολοίπων.

Ακολούθησαν οι
φαρμακοποιοί ( 22.000 άνθρωποι ) και
μάλιστα τόσο ανήθικα, που στράφηκαν εναντίον ανήμπορων άρρωστων συνταξιούχων
που τους κρατούσαν ομήρους.

Και οι πολιτικοί μας ψηφίζουν
οριζόντιες περικοπές σε όλους αλλά αρνούνται να ψηφίσουν περικοπές προνομίων
και να ανοίξουν τα κλειστά επαγγέλματα
,βρίσκοντας διάφορες δικαιολογίες . Ουσιαστικά για να μην χάσουν την
πελατεία τους.
Ενώ οι οριζόντιες μειώσεις
αφορούν όλους και θα επικαλεστούν την ‘’ανάγκη της κρίσης ‘’την σωτηρία της
Χώρας που απαιτεί θυσίες από όλους ‘’ ώστε να μην έχουν προσωπική φθορά από
τις ‘’συντεχνίες ‘’που έστηναν τόσα χρόνια.

Η υποκρισία στο μεγαλείο της !!

Η αριστερά και οι ‘’
φιλεύσπλαχνοι ‘’ συμπολίτες μας ‘’κλαίνε και οδύρονται ‘’ για την μείωση των
εισοδημάτων των συμπολιτών μας αλλά δεν
λένε κουβέντα για το 1.000.000 απολυμένους που δεν έχουν καθόλου εισόδημα.

Οι ‘’ επαγγελματίες ‘’ κλαίνε
και οδύρονται γιατί κλείνουν τα μαγαζιά από
την ‘’ κρίση ‘’και τα
δυσβάσταχτα ‘’χαράτσια ‘’ αλλά δεν λένε
κουβέντα ,πώς τόσα χρόνια

Ø Δήλωναν
τα μικρότερα εισοδήματα στην εφορία ( μικρότερα και από χαμηλοσυνταξιούχο) .
Ø Δεν
πλήρωναν τίποτα στην εφορία ( Αποτελούν
το 25% του ενεργού πληθυσμού στην Ελλάδα ,αλλά
κατέβαλαν λιγότερο από το 2,5% του συνολικού ετήσιου φόρου
εισοδήματος )
Ø Παρακρατούσαν
και δεν απέδιδαν το Φ.Π.Α. ,
Ø Έπαιρναν
πλαστά τιμολόγια για να ανεβάσουν τις δαπάνες και να μην πληρώσουν Φ.Π.Α.
Ø Δεν
εξέδιδαν τιμολόγια και αποδείξεις
Ø Δεν
πλήρωναν τις εργοδοτικές εισφορές των εργαζομένων και τις χρησιμοποιούσαν
για την χρηματοδότηση των επιχειρήσεων
τους .
Ø Χρησιμοποιούσαν
ανασφάλιστους εργαζόμενους και αλλοδαπούς για να κατεβάσουν το κόστος και να έχουν
μεγαλύτερα κέρδη

Έκαναν όμως την μεγάλη ζωή με
υπερκαταναλώσεις, ακριβά αυτοκίνητα , σπίτια, διακοπές , γκόμενες και
συντηρούσαν 36 περιοδικά life style με τις ειδήσεις που παρήγαγαν.


Ανάπτυξη - Επενδύσεις

Ψέμα και υποκρισία όλων , πολιτικών , πολιτών , κομμάτων,
που κοροϊδεύουν τον κόσμο ότι θα έρθουν επενδύσεις, …η λύση είναι η ανάπτυξη , …θα
φτιάξουμε νομικό πλαίσιο , fast truck , …θα αξιοποιήσουμε το ΕΣΠΑ και όλα αυτά που ‘’τσαμπουνάνε ‘’και αναπαράγουν τα ‘’ ηλίθια ‘’ Μ.Μ.Ε.

Θα παρακαλούσα να μου
απαντήσουν.

Ø Πότε
έγιναν παραγωγικές επενδύσεις στην Ελλάδα;
Ø Πόσα
χρήματα δεν διασπαθίσθηκαν σε μίζες για ‘’δήθεν ‘’ επενδύσεις τα προηγούμενα χρόνια με τους προηγούμενους
αναπτυξιακούς νόμους , προγράμματα leader , κ. λ. π. ;
Ø Τέτοιες
επενδύσεις και ανάπτυξη
,περιμένουμε να γίνει και τώρα;
Ø Ποιος
πραγματικός επενδυτής και όχι αεριτζής θα επενδύσει σε μία χώρα που είναι υπό
πτώχευση ;
Ø Ποιος
Έλληνας ή ξένος θα βάλει χρήματα σε μια
χώρα που δεν ξέρει τι νόμισμα θα έχει σε λίγους μήνες ;
Ø Ανάπτυξη
είναι να κάνουμε εισαγωγικές επιχειρήσεις και να ανεβαίνει η κατανάλωση σε ξένα προϊόντα
;
Ø Ποιος Έλληνας
επένδυσε κάπου η σκέφτεται να επενδύσει , βάζοντας δικά του χρήματα και
όχι λαμβάνοντας δανεικά από τράπεζες ,είτε προερχόμενα από επιδοτήσεις
;
Τελικά δίκιο έχει η MERKEL που
λέει ότι δεν πρέπει να ρίχνουμε άλλα χρήματα στο βαρέλι που δεν έχει ‘’ πάτο ‘’
. Ας βάλουμε πρώτα πάτο στο βαρέλι , κανόνες ,αρχές και μετά βλέπουμε τις
επενδύσεις . Ας βάλουμε πρώτα‘’ πίσσα και πούπουλα ‘’ στους λαϊκιστές
πολιτικούς που υπόσχονται ‘’ φλούδες ελπίδες ‘’ και ανάπτυξη ,χωρίς να ξέρουν
που του πάνε τα τέσσερα.

Δυστυχώς
καταλαβαίνω ότι με τέτοιους πολίτες θα έχουμε και τέτοιους πολιτικούς και βρίσκομαι σε απόγνωση . Δεν ξέρω ποια τι
πρέπει να κάνω . Σκέφτομαι σοβαρά να ρίξω ‘’μαύρη πέτρα’’ πίσω μου.

Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012

Η ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΑΙΡΙΑ

του Αντώνη Μανίκα

Ένας
νέος δρόμος ανοίγει , ας επιλέξουμε με ‘’ ποιους ‘’ θα πάμε και ‘’ ποιους’’ θα
αφήσουμε !!!
Ευτυχώς που οι κρίσεις και δη η
σοβαρότατες, αποκαλύπτουν την αλήθεια
και είναι λυτρωτικές.
Σήμερα φτάνοντας στο χείλος του
γκρεμού, αποκαλύφθηκε ποιος δεν ήθελε να
προχωρήσουμε, τον δύσκολο δρόμο της εξυγίανσης ,της αλλαγής, των
διαρθρωτικών αλλαγών, του επαναπροσδιορισμού αξιών , στόχων ,πρακτικών , δομών
και εντέλει ,της αποκατάστασης της ορθής λειτουργίας της χώρας .
Είναι αυτοί που έβαζαν
προσκόμματα , έστηναν παγίδες, είχαν ιδεοληψίες, καθυστερούσαν ,εμπόδιζαν με όλα τα
μέσα, την απαραίτητη πορεία για σαρωτικές αλλαγές .
Είναι αυτοί που τώρα ονομάζονται ‘’
τσάμπα μάγκες ‘’ , αυτοί που λαΐκιζαν ,
αυτοί που κάνουν ‘’ κολοτούμπες ‘’ και κοιτάζουν το προσωπικό τους, μικρό - συμφέρον.
Όλοι αυτοί ,που κάνουν ανέξοδη κριτική
προσδοκώντας να παρασύρουν τον κόσμο και να αυξήσουν τα ποσοστά τους , όχι για
να λύσουν το πρόβλημα , αλλά για ίδιον μικροκομματικό όφελος
, προστατεύοντας ‘’δήθεν ‘’ τα
συμφέροντα του πληγωμένου λαού , μέσα από την …ανεξέλεγκτη χρεοκοπία.
Είναι αυτοί που εμπόδιζαν μέχρι
σήμερα την λύση και καθυστερούσαμε και έχουν την ευθύνη γιατί φθάσαμε ως εδώ
και τώρα χρειάζονται και αυτά τα επιπλέον
δυσβάστακτα μέτρα .
Αυτοί που κρύβονται μέσα από το
ότι ,…τις δύσκολες αποφάσεις θα τις
πάρουν κάποιοι άλλοι… και αυτοί μπορούν να κάνουν ανέξοδα τους ‘’καλούς ‘’ .
Λες και οι υπόλοιποι στα Αστικά -
Ευρωπαϊκά κόμματα, τρελάθηκαν και έχουν τάσεις αυτοκτονίας και προτείνουν τον
δρόμο της αυτοκαταστροφής τους ,
προτείνοντας ,σκληρό και επώδυνο δρόμο στους πολίτες – ψηφοφόρους τους ,με
σκοπό να τους.. χάσουν.
Όχι φίλοι μου, δεν τρελάθηκαν, ο Σαμαράς ,ο Παπανδρέου , ο Παπαδήμος , η
Μπακογιάννη , απλά έφτασαν με διαφορά φάσης και καθυστερήσεις στο ίδιο συμπέρασμα, ότι δεν υπάρχουν εύκολες
λύσεις , η κατάσταση είναι τραγική , δεν πρέπει να την ωραιοποιούμε γιατί δεν
βγάζει πουθενά , πρέπει να σοβαρευτούμε , να γίνουμε ρεαλιστές , να
αναγνωρίσουμε τις ευθύνες μας για το παρελθόν
και εντέλει , χωρίς …χώρα δεν θα υπάρχουν κόμματα και δεν έχει νόημα να παραμένουν αρχηγοί .
Σε αυτήν την πορεία ο καθένας
έχει τις δικές του ευθύνες του για τις καθυστερήσεις .
Ο Παπανδρέου γιατί δεν πέταξε έξω
από το κόμμα αυτούς που εμπόδιζαν την πορεία που είχε χαράξει και έλεγε πως ήθελε να ακολουθήσει.
Ο Σαμαράς γιατί άργησε να καταλάβει ότι δεν υπάρχει άλλος
δρόμος και άργησε να σταματήσει να κρύβεται πίσω από ‘’δήθεν ‘’άλλους δρόμους
και παραδέχθηκε τελικά και ‘’επώδυνα ‘’
την πραγματικότητα ,ότι …δεν υπάρχει άλλος δρόμος.
Αλλά τώρα έχουν την ευκαιρία να
ξεκαθαρίσει το τοπίο .
Να ,που η κρίση είναι και ευκαιρία .!!
Τώρα και το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. ,ξεκαθαρίζοντας από
τα βαρίδια του παρελθόντος , πρέπει να
πορευτούν υπεύθυνα - με τις διαφορετικές τους ιδεολογίες - αλλά και με τον απαραίτητο πραγματισμό .
Εμείς , ο λαός ανεξάρτητα από το ,σε
ποιόν πιστεύουμε περισσότερο ,πρέπει να τους στηρίξουμε και έχουμε ακόμα ένα
χρέος ,να πετάξουμε στα σκουπίδια της ιστορίας όλους τους άλλους που λαϊκίζουν
για να μαζέψουν ‘’ψηφαλάκια’’ .
Μαζί με αυτούς πρέπει να απομονώσουμε όλη την Αριστερά που
παίζει το πιο βρόμικο παιχνίδι πατώντας πάνω στην φτώχεια και στην δυστυχία .
Αυτούς που γνωρίζοντας ότι δεν υπάρχει εναλλακτική ,οδηγούν τον κόσμο στην
καταστροφή για να αυξήσουν τα ποσοστά τους, αλλά όχι… για να…. κυβερνήσουν .
Ξέρουν ότι δεν είναι σε θέση να κυβερνήσουν, δεν έχουν να προτείνουν
τίποτα άλλο από την πλήρη εξαθλίωση - όπως στο μοντέλο του υπαρκτού σοσιαλισμού
- αλλά ταυτόχρονα ξέρουν ότι ποτέ δεν θα
τους δώσει ο λαός αυτό το δικαίωμα και έτσι εξακολουθούν να κάνουν τους ‘’
τσάμπα μάγκες ‘’ προτείνοντας ψεύτικους
‘’παραδείσους ‘’ γιατί δεν κοστίζει τίποτα και ποτέ δεν θα χρειαστεί να το
αποδείξουν .
Το χειρότερο είναι ότι βοηθούν
αυτούς που έχουν ποντάρει στην χρεοκοπία
και την καταστροφή για να λεηλατήσουν και να βγάλουν …κέρδη από αυτήν.
Η επόμενη μέρα θα έχει δύο
πολιτικές παρατάξεις, με πολλές συνιστώσες η κάθε μία .
Η πρώτη θα αποτελείται από τους Ευρωπαϊστές – Πραγματιστές
που θα προσπαθούν να εκσυγχρονίσουν και να αλλάξουν το παραγωγικό μοντέλο της
χώρας και μέσα από πρόσκαιρες επώδυνες για τον λαό συνθήκες, θα βλέπουν
μακροπρόθεσμα και θα κτίζουν μία σοβαρή σταθερή μακροπρόθεσμα βιώσιμη ανάπτυξη
και ευημερία. Κυριω χαρακτηριστικό θα είναι να γκρεμίσουν τις ιδεοληψίες του
παρελθόντος.
Η δεύτερη θα αποτελείται από
διάφορες συνιστώσες, αριστερό - δεξιών
λαϊκιστών , με ιδεοληψίες και αγκυλώσεις που θα λειτουργούν σαν βαρίδια στην
εξέλιξη, με μόνο μέλημα τους ,την προσωπική επιβίωση και με αδυναμία να
προβλέψουν και να αποδεχθούν το αύριο , τις συνέπειες του και τις προτεραιότητες του .Προσκολλημένοι
στο παρελθόν θα οδηγηθούν νομοτελειακά στην εξαφάνιση ,όπως όλα τα είδη του φυσικού
περιβάλλοντος, που δεν μπορούν να προσαρμοστούν στις αλλαγές και να
παρακολουθήσουν την εξέλιξη.
Θα υπάρχει πάντα και μία Τρίτη
πλευρά, το ΚΚΕ, το οποίο σαφώς διαφοροποιείται , ζει μέσα στην ψευδαίσθηση και
την ουτοπία εφαρμογής ενός ‘’ σωστού ‘’ μοντέλου του υπαρκτού σοσιαλισμού

Από την ανάλυση μου ,σαφώς
τοποθετούμαι σε αυτούς που θα στηρίξουν κάποια συνιστώσα της πρώτης παράταξης.
Κριτήριο επιλογής μου θα είναι ,τα πρόσωπα που θα απαρτίζουν την
κάθε συνιστώσα και η εγγύηση που θα δίδει η επαγγελματική και κοινωνική
πορεία τους , η επάρκεια των γνώσεων τους , η μόρφωση τους , ό πρότερος έντιμος βίος και καθόλου τα
βαρύγδουπα μεγάλα λόγια, οι υποσχέσεις ,
τα φτιασιδωμένα λόγια .
Σοβαρό κριτήριο επίσης θα είναι ή
αυστηρή και ειλικρινής έμπρακτη αυτοκριτική τους, για πράξεις και
παραλείψεις τους στο παρελθόν.
Καλή
επιλογή σε όλους, Δυστυχώς ή ευτυχώς δεν θα είμαστε όλοι μαζί , όπως συνέβαινε
τα τελευταία χρόνια , ό καθένας θα αναλάβει τις ευθύνες του και τις επιλογές
του.

Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012

Το…. κάρο !

του Αντώνη Μανίκα

Ο ρεαλισμός συγκρούεται σήμερα με
όλους τους .. ισμούς. Σοσιαλισμό , ιδεαλισμό , παραλογισμό , λαϊκισμό,
αριστερισμό , πολιτικαντισμό , φιλελευθερισμό , καπιταλισμό κ.
λ. π.
Οι πολιτικές μας ηγεσίες ,δεν
μπορούν να δουν ή φοβούνται να αντιμετωπίσουν κατάφατσα την πραγματικότητα και
οδηγούν την χώρα και τον λαό ,στην
απελπισία , στα αδιέξοδα και τέλος στην καταστροφή .
Θα προσπαθήσω να εξηγήσω το
φαινόμενο, με το παράδειγμα του ‘’κάρου
‘’.
Μετά από μία καταστροφή του
χωριού μας ( π.χ. ένα πόλεμο ή είναι λιμό )
έχουμε φορτώσει την οικογένεια μας και όλα τα υπάρχοντα μας σε ένα κάρο
και φεύγουμε από το χωριό για να φτιάξουμε μία καλύτερη ζωή .
Προχωρήσαμε ένα αρκετά μακρύ
δρόμο και γεμίσαμε ελπίδες ότι τελικά θα κατορθώσουμε να πάμε σε μία νέα
πολιτεία και θα πετύχουμε ,την καλύτερη ζωή.
Τώρα βρισκόμαστε σε μία στροφή με
το κάρο μπροστά σε ένα ανηφορικό μονοπάτι που πρέπει να ανέβει και ταυτόχρονα
βρέχει και ο δρόμος είναι λασπωμένος και δύσκολος.
Πίσω από το κάρο και το μονοπάτι
είναι ένας βαθύς γκρεμός και αν παρασυρθούμε στην κατηφόρα θα πέσουμε και θα
σκοτωθούμε.
Τα άλογα που είχαμε και έσερναν
το κάρο μέχρι τώρα ήταν δανεικά και μας
τα πήραν οι ιδιοκτήτες, φοβούμενοι μήπως δεν αντέξουν στην ανηφόρα , παρασυρθούν
,πέσουν και σκοτωθούν στο γκρεμό και έτσι τα χάσουν.
Στο κάρο βρίσκονται όλα τα μέλη
της οικογένειας μας και όλο το βιός μας.
Στο κάρο από τότε που είχαμε τα
άλογα έχουμε φορτώσει εκτός από το
νοικοκυριό και τις οικοσκευές μας και πολλούς ανήμπορους και προβληματικούς που
μαζέψαμε στον δρόμο μέχρι τώρα, κάνοντας τον ‘’σπουδαίο ‘’ με ξένα …άλογα ,
αλλά και τα καλομαθημένα παιδιά της οικογένειας που δεν ήθελαν να κουραστούν ,
περπατώντας.
Τώρα εξαντλημένοι με την σκέψη
της ανηφόρας που έχουμε μπροστά και τον γκρεμό που έχουμε πίσω ,έχουμε καθίσει
πίσω από το κάρο ,στο χείλος του γκρεμού και έχουμε καταναλώσει αρκετές
δυνάμεις για να το κρατήσουμε και να μην παρασυρθεί στον γκρεμό.
Εκεί στο σταυροδρόμι συζητάμε για
τις καλύτερες λύσεις και ο καθένας υποστηρίζει το μακρύ και το κοντό του ,
καταλογίζει ευθύνες για το πώς φθάσαμε μέχρι εδώ και κωλυσιεργεί γιατί φοβάται
να μπει μπροστά και να τραβήξει το κάρο στην δύσκολη ανηφόρα.
Κάποιοι φοβούνται και λένε να
γυρίσουμε πίσω αναλογιζόμενοι πόσο καλά περνούσαμε στο χωριό πριν την
καταστροφή. Αλλά ο δρόμος που διανύσαμε είναι μεγάλος , δεν θα έχουμε άλογα να
σέρνουν το κάρο στο γυρισμό και όταν γυρίσουμε θα τα βρούμε όλα καταστραμμένα
. Θα πρέπει να αρχίσουμε να παλεύουμε
για την επιβίωση όπως έκαναν οι παππούδες μας όταν πρωτοκατοίκησαν στο
χωριό και τα εργαλεία μας έχουν ήδη
καταστραφεί.
Δυστυχώς φίλοι μου ,ό δρόμος
είναι ένας , να βρούμε ποιος από την οικογένεια θα μπει μπροστά να
τραβήξει στην ανηφόρα και όλοι οι άλλοι να τον βοηθήσουμε ,είτε σπρώχνοντας από
πίσω ,είτε βάζοντας κοτρόνες πίσω από
κάρο για να μη κατρακυλήσει .
Επίσης πρέπει να πετάξουμε από το
κάρο ότι βαρύ μπορούμε , για να το ελαφρύνουμε ,ακόμα και να κατεβάσουμε τους
ανήμπορους και τους κακομαθημένους και να τους πούμε ότι πρέπει να προσπαθήσουν
μόνοι τους, να ανέβουν την ανηφόρα.
Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να
ανέβουμε και να φθάσουμε στην νέα πολιτεία , αλλά και πάλι ,όταν ξεκινήσουμε
δεν είναι σίγουρο ότι θα τα καταφέρουμε τελικά .
Αν δεν βρούμε το θάρρος να
ξεκινήσουμε , αν δεν μπει μπροστά κάποιος αρχηγός να δείξει τον δρόμο , σίγουρα
σιγά - σιγά θα εξαντληθούμε και το κάρο θα παρασυρθεί στον γκρεμό και θα
παρασύρει όλους και όλα.
Θάρρος , εκλογή του κατάλληλου
αρχηγού για να μπει μπροστά και να εμπνεύσει και σκληρή προσπάθεια από όλους ,χωρίς σίγουρα
αποτελέσματα , είναι η αλήθεια, η
πραγματικότητα , ο ρεαλισμός .
‘Όλα
τα άλλα είναι λόγια αναποτελεσματικά και
δεν οδηγούν πουθενά παρά μόνο στην ολοκληρωτική καταστροφή.