Το πρόβλημα της Ελλάδας

Το πρόβλημα ξεκίνησε από το ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα Παπανδρέου . Ο οποίος με τα ‘’ ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα ‘’ , την δημαγωγία , τον αριστερόστροφο λαϊκισμό διαπαιδαγώγησε ένα λαό να πιστέψει ότι μπορεί να ζει ένα παραμύθι ευμάρειας ,με δανεικά, με πλασματική ευημερία που χρέωνε τις επόμενες γενεές χωρίς να καταβάλει- ο ίδιος - τη αντίστοιχη προσπάθεια. Κατέστρεψε τον παραγωγικό ιστό τη οικονομίας στο όνομα της ‘’ Σοσιαλιστικής Μεταρρύθμισης ‘’ και έφτιαξε ένα πελατειακό - κομματικό σύστημα που κατέλαβε το κράτος. Σκοπός του ήταν ,να χρησιμοποιεί αυτό το ‘’σύστημα ‘’ για να παραμένει στην εξουσία. Μοιράζοντας, σαν φεουδάρχης ,τα προνόμια από την νομή της εξουσίας ,έφτιαξε πανίσχυρες συντεχνίες και εξέθρεψε την διαφθορά. Η Ν.Δ . τον διαδέχθηκε και συνέχισε τον ίδιο δρόμο γιατί ήταν πιο εύκολος. Απέφυγε τα δύσκολα της σύγκρουσης με τα κατεστημένα και την προώθηση των επιβεβλημένων αλλαγών. Ενώ διακήρυξε την αλλαγή και την επανίδρυση του κράτους και της οικονομίας, συντήρησε και απλώς άλλαξε όνομα στα κακώς κείμενα. Συνέχισε να δανείζεται ασύστολα για να εξυπηρετήσει συντεχνιακά συμφέροντα και διεύρυνε το αντιπαραγωγικό κράτος για να παραμείνει και αυτή στην εξουσία. Η φούσκα της πλασματικής ευδαιμονίας μεγάλωσε και διαπότισε την συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας ,που σήμερα αρνείται να παραδεχθεί ότι πρέπει να αλλάξει συμπεριφορά και τρόπο ζωής Το τελικό κτύπημα θα το δώσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Συγκεντρώνει όλους τους απογοητευμένους , απερίσκεπτους και ανώριμους οπαδούς των δύο προηγούμενων κομμάτων. Αυτοί ,μόλις είδαν ότι χάνουν τα προνόμια, τα πράγματα δυσκολεύουν γιατί πρέπει να πάρουν επώδυνες αποφάσεις για να διορθώσουν τον λάθος δρόμο πού είχαν ακολουθήσει τόσα χρόνια και ότι τα κόμματα που ακολουθούσαν μέχρι σήμερα αποφάσισαν ( εξ ανάγκης ) να προσπαθήσουν να αλλάξουν και να ωριμάσουν , λάκισαν και συσπειρώθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ . Με ένα άκρατο λαϊκισμό και δημαγωγία ακολουθεί το δρόμο των παλαιών κραταιών κυβερνητικών κομμάτων ,υπόσχεται με ψεύτικα μεγάλα λόγια τα απραγματοποίητα ,αγγίζει το θυμικό της κοινωνίας που υποφέρει από την αναγκαστική προσαρμογή και ποντάροντας στον πόνο πού έχουν δημιουργήσει τα διορθωτικά μέτρα που προσπαθήθηκαν να εφαρμοστούν , θα καταλάβει τελικά την εξουσία , στο όνομα και στην ψεύτικη υπόσχεση ‘’ ότι δεν θα αλλάξει τίποτα ‘’. Το τέλος έρχεται για να αποδείξει το ‘’σοφών ‘’ της αρχαίας Ελληνικής Τραγωδίας. Τι μας μένει να κάνουμε ; Υπάρχουν δύο δρόμοι . Ο ένας είναι να εμπιστευτούμε τα δύο πρώην κυβερνητικά κόμματα , να πιστέψουμε ότι πράγματι άλλαξαν και θέλουν να διορθώσουν την κατάσταση και με την ψήφο αλλά και την παρουσία μας ,να προσπαθήσουμε να αλλάξουν πράγματι ,σώζοντας την χώρα και απλά κερδίζοντας χρόνο . Αυτός ο χρόνος μπορεί να χρησιμοποιηθεί όσο ,οι ανεπαρκέστατοι ηγέτες της Ευρώπης ,προσπαθούν να λύσουν το πρόβλημα της παγκόσμιας καπιταλιστικής φούσκας και ελπίζοντας ότι : α ) Η λύση θα βρεθεί σύντομα και β) Εμείς, στο μεσοδιάστημα ,θα έχουμε προλάβει να διορθώσουμε μερικά δομικά προβλήματα της οικονομίας και να ξαναδημιουργήσουμε έναν αποδοτικό παραγωγικό ιστό σε αυτήν. Ο άλλος είναι να περιμένουμε στωικά την ολοκλήρωση της τραγωδίας - την καταστροφή – οδηγώντας τους τσάμπα μάγκες, αυτούς που σκορπίζουν ‘’φρούδες ελπίδες’’, στην εξουσία για να επισπεύσουμε την ολοκλήρωση της καταστροφής μας. Το μόνο που μπορούμε να ελπίζουμε έτσι ,είναι ότι ,οι νέες γενιές που σήμερα φεύγουν μετανάστες, μετά από αρκετά χρόνια , όταν επιστρέψουν στην Ελλάδα ,θα έχουν διδαχθεί από τα λάθη μας , την Ιστορία και με τις εμπειρίες που θα έχουν συγκεντρώσει από την παραμονή τους στο εξωτερικό ,θα φτιάξουν μία καλύτερη χώρα και ένα άξιο πολιτικό σύστημα να την κυβερνά . Δυστυχώς, βλέπω περισσότερες πιθανότητες στον δεύτερο δρόμο, Αναλύοντας και λαμβάνοντας υπόψη τα ιστορικά παραδείγματα για τον ποιο δρόμο διάλεξε η χώρα μας παλαιότερα, σε αντίστοιχα κρίσιμες στιγμές. ( Βλέπω ξανά μία νέα ‘’ Μικρασιατική καταστροφή ‘’ να έρχεται με ευθύνη πάλι των πολιτικών επιλογών μας . ) Το χειρότερο είναι ,ότι στο τέλος αυτής της περιόδου ,μία ολόκληρη γενιά δεν θα ζει να δει αν και πώς θα βγούμε από αυτήν την καταστροφή και θα πεθάνει με την λύπη και την αγανάκτηση ,γιατί να της έχει συμβεί αυτό. Επειδή πιστεύω ότι όλα εδώ πληρώνονται δεν έχω να πω τίποτε άλλο από το ‘’ Ας προσέχαμε παλαιότερα και Ας προσέξουμε και τώρα !!! ‘’. Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΕΊΝΑΙ ΔΙΚΙΑ ΜΑΣ Αντώνης Μανίκας Οικονομολόγος Χολαργός 30 -05 - 012