του Αντώνη Μανίκα
Έλαβα αρκετές προσκλήσεις να συμμετάσχω στην επερχόμενη Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ και προβληματίστηκα αρκετά για το τι πρέπει να κάνω.
Είχα δύο επιλογές
Α. Να πάω και να καταγγείλω - σε εσωτερική διαδικασία - την πολιτική εξαθλίωση του πολιτικού χώρου στον οποίο κινούμαι τα τελευταία 35 χρόνια.
Β. Να μην πάω και να καταγγείλω δημόσια αυτά που έχω να καταγγείλω.
Προτίμησα την Δεύτερη.
Το ΠΑΣΟΚ είναι η κυρίαρχη πολιτική δύναμη στην Ελλάδα τα τελευταία 35 χρόνια και συνεπώς έχει την μεγαλύτερη ευθύνη για αυτά που συμβαίνουν , θετικά η αρνητικά και στον τόπο και στους πολίτες.
Εξακολουθώ να πιστεύω ότι ένα κομμάτι από το ΠΑΣΟΚ και θέλει και τελικώς θα πραγματοποιήσει ,τις απαραίτητες αλλαγές στην χώρα και στο άρρωστο πολιτικό σύστημα.
Κυρίως, πιστεύω στην ειλικρινή θέληση του πρωθυπουργού και προέδρου του ΠΑΣΟΚ Γεωργίου Παπανδρέου και μίας ομάδας στελεχών του.
Δεν μπορώ όμως να παραβρεθώ και να νομιμοποιήσω με την παρουσία μου ,την επικρατούσα πολιτική πλειοψηφία του ΠΑΣΟΚ και τις επιλογές της.
Δεν μπορώ να νομιμοποιήσω την αναποφασιστικότητα, την κωλυσιεργία, την έλλειψη ευθύνης για τον τόπο ,που δείχνουν επιφανή στελέχη – Υπουργοί του ΠΑΣΟΚ – οι οποίοι αρνούνται να εφαρμόσουν τις απαραίτητες αλλαγές , ενώ προηγούμενα τις έχουν ψηφίσει.
Αρνούμαι την λογική,… θα ψηφίσουμε ότι μας ορίζει η λογική και επιτάσσουν οι δανειστές ,αλλά δεν θα εφαρμόσουμε τίποτα, που έχει « πολιτικό κόστος» και θα το αφήσουμε για αργότερα.
Αρνούμαι να νομιμοποιήσω ,την μη απομάκρυνση Υπουργών και βουλευτών ,οι οποίοι :
Αντί να ανοίξουν τα κλειστά επαγγέλματα για να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας και να αντιμετωπιστεί το τεράστιο πρόβλημα της ανεργίας, κλείνουν το μάτι σε συντεχνίες και στα συντεχνιακά συμφέροντα. Ψηφίζουν τους νόμους για το «δήθεν »άνοιγμα, αλλά δεν φέρνουν και τα απαραίτητα προεδρικά διατάγματα για την υλοποίηση τους.
Αντί να κλείσουν τους αντιπαραγωγικούς, άνευ αντικειμένου και υψηλού κόστους ,φορείς και υπηρεσίες του Δημοσίου ( ΤΕΙ – ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ – ΝΟΜΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ – ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ) εξακολουθούν να βλέπουν το θέμα ψηφοθηρικά καθυστερούν επιδεικτικά λέγοντας ότι ..εγώ δεν πρόκειται να απολύσω κανέναν ..και συντηρούν το πελατειακό κράτος ,για προσωπικό όφελος.
Αντί να φροντίζουν να περιορίζουν τα ελλείμματα του δημοσίου με δραστικές περικοπές δαπανών , ρίχνουν την μπάλα στην εξέδρα ,και ανοίγουν συζητήσεις για το συνολικό χρέος, την αδυναμία των εισπρακτικών μηχανισμών , την ευθύνη των Ευρωπαίων δανειστών και τους κακούς « αγανακτισμένους » και τις « παράνομες » εκδηλώσεις τους.
Αντί να συγκρουστούν με συμφέροντα και νοοτροπίες που ,εν πολλής ,το ΠΑΣΟΚ εμφύτευσε στην κοινωνία μας ,επικαλούνται το πολιτικό κόστος και εφαρμόζουν πρακτικές, που αυτό το πολιτικό κόστος , θα το επωμιστούν κάποιοι επόμενοι ,που …θα αναγκαστούν να εφαρμόσουν τα… απαραίτητα.
Ξεκίνησα την διαδρομή μου μαζί με πολλά από τα σημερινά ηγετικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ , άλλοτε συμπορευόμενος και άλλοτε συγκρουόμενος. Σήμερα λοιπόν απαντώ στο δίλλημα της συμμετοχής μου η όχι στην επερχόμενη Συνδιάσκεψη ,με την εξής άποψη.
Αρνούμαι να συμπορευτώ ή έστω να συγκρουστώ με αυτούς που η προσκόλληση τους στην εξουσία, τους έχει κάνει άτολμους, συμβιβασμένους και πειραματιστές στο πρωτοφανές πείραμα να ‘’…φτιάξουν ομελέτα χωρίς να σπάσουν αβγά ‘’.
Πιστεύοντας ,ότι πρέπει να αναδείξουμε και να καταδικάσουμε ανοιχτά, τέτοιες πολιτικές και να κατονομάσουμε ,καταγγείλουμε και ενοχοποιήσουμε προσωπικά τους εκφραστές των , αρνούμαι να συμμετάσχω στην συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ και δημοσιοποιώ ανοιχτά τους λόγους
Έλαβα αρκετές προσκλήσεις να συμμετάσχω στην επερχόμενη Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ και προβληματίστηκα αρκετά για το τι πρέπει να κάνω.
Είχα δύο επιλογές
Α. Να πάω και να καταγγείλω - σε εσωτερική διαδικασία - την πολιτική εξαθλίωση του πολιτικού χώρου στον οποίο κινούμαι τα τελευταία 35 χρόνια.
Β. Να μην πάω και να καταγγείλω δημόσια αυτά που έχω να καταγγείλω.
Προτίμησα την Δεύτερη.
Το ΠΑΣΟΚ είναι η κυρίαρχη πολιτική δύναμη στην Ελλάδα τα τελευταία 35 χρόνια και συνεπώς έχει την μεγαλύτερη ευθύνη για αυτά που συμβαίνουν , θετικά η αρνητικά και στον τόπο και στους πολίτες.
Εξακολουθώ να πιστεύω ότι ένα κομμάτι από το ΠΑΣΟΚ και θέλει και τελικώς θα πραγματοποιήσει ,τις απαραίτητες αλλαγές στην χώρα και στο άρρωστο πολιτικό σύστημα.
Κυρίως, πιστεύω στην ειλικρινή θέληση του πρωθυπουργού και προέδρου του ΠΑΣΟΚ Γεωργίου Παπανδρέου και μίας ομάδας στελεχών του.
Δεν μπορώ όμως να παραβρεθώ και να νομιμοποιήσω με την παρουσία μου ,την επικρατούσα πολιτική πλειοψηφία του ΠΑΣΟΚ και τις επιλογές της.
Δεν μπορώ να νομιμοποιήσω την αναποφασιστικότητα, την κωλυσιεργία, την έλλειψη ευθύνης για τον τόπο ,που δείχνουν επιφανή στελέχη – Υπουργοί του ΠΑΣΟΚ – οι οποίοι αρνούνται να εφαρμόσουν τις απαραίτητες αλλαγές , ενώ προηγούμενα τις έχουν ψηφίσει.
Αρνούμαι την λογική,… θα ψηφίσουμε ότι μας ορίζει η λογική και επιτάσσουν οι δανειστές ,αλλά δεν θα εφαρμόσουμε τίποτα, που έχει « πολιτικό κόστος» και θα το αφήσουμε για αργότερα.
Αρνούμαι να νομιμοποιήσω ,την μη απομάκρυνση Υπουργών και βουλευτών ,οι οποίοι :
Αντί να ανοίξουν τα κλειστά επαγγέλματα για να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας και να αντιμετωπιστεί το τεράστιο πρόβλημα της ανεργίας, κλείνουν το μάτι σε συντεχνίες και στα συντεχνιακά συμφέροντα. Ψηφίζουν τους νόμους για το «δήθεν »άνοιγμα, αλλά δεν φέρνουν και τα απαραίτητα προεδρικά διατάγματα για την υλοποίηση τους.
Αντί να κλείσουν τους αντιπαραγωγικούς, άνευ αντικειμένου και υψηλού κόστους ,φορείς και υπηρεσίες του Δημοσίου ( ΤΕΙ – ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ – ΝΟΜΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ – ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ) εξακολουθούν να βλέπουν το θέμα ψηφοθηρικά καθυστερούν επιδεικτικά λέγοντας ότι ..εγώ δεν πρόκειται να απολύσω κανέναν ..και συντηρούν το πελατειακό κράτος ,για προσωπικό όφελος.
Αντί να φροντίζουν να περιορίζουν τα ελλείμματα του δημοσίου με δραστικές περικοπές δαπανών , ρίχνουν την μπάλα στην εξέδρα ,και ανοίγουν συζητήσεις για το συνολικό χρέος, την αδυναμία των εισπρακτικών μηχανισμών , την ευθύνη των Ευρωπαίων δανειστών και τους κακούς « αγανακτισμένους » και τις « παράνομες » εκδηλώσεις τους.
Αντί να συγκρουστούν με συμφέροντα και νοοτροπίες που ,εν πολλής ,το ΠΑΣΟΚ εμφύτευσε στην κοινωνία μας ,επικαλούνται το πολιτικό κόστος και εφαρμόζουν πρακτικές, που αυτό το πολιτικό κόστος , θα το επωμιστούν κάποιοι επόμενοι ,που …θα αναγκαστούν να εφαρμόσουν τα… απαραίτητα.
Ξεκίνησα την διαδρομή μου μαζί με πολλά από τα σημερινά ηγετικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ , άλλοτε συμπορευόμενος και άλλοτε συγκρουόμενος. Σήμερα λοιπόν απαντώ στο δίλλημα της συμμετοχής μου η όχι στην επερχόμενη Συνδιάσκεψη ,με την εξής άποψη.
Αρνούμαι να συμπορευτώ ή έστω να συγκρουστώ με αυτούς που η προσκόλληση τους στην εξουσία, τους έχει κάνει άτολμους, συμβιβασμένους και πειραματιστές στο πρωτοφανές πείραμα να ‘’…φτιάξουν ομελέτα χωρίς να σπάσουν αβγά ‘’.
Πιστεύοντας ,ότι πρέπει να αναδείξουμε και να καταδικάσουμε ανοιχτά, τέτοιες πολιτικές και να κατονομάσουμε ,καταγγείλουμε και ενοχοποιήσουμε προσωπικά τους εκφραστές των , αρνούμαι να συμμετάσχω στην συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ και δημοσιοποιώ ανοιχτά τους λόγους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου