Διαβάζω , Διαβάζω , Διαβάζω τώρα 3 μέρες για το συνέδριο , για απόψεις τού τι κατάφερε το συνέδριο, τι κάνουμε εμείς , τι πέτυχε ο Γ. Α .Π , τι πέτυχαν οι … μηχανισμοί , τι θα κάνουμε την άλλη μέρα κ.λ.π.
Το θέμα είναι πώς οι πολίτες δεν θέλουν να σηκωθούν από τον καναπέ τους ακόμα. Το βλέπουμε καθημερινά στις γειτονιές μας , στους δήμους μας ,στις παρέες μας , στους χώρους της δουλειάς μας.
Τα κείμενα στα blogs καλά είναι , φτάνουν όμως αυτά για να ξυπνήσουμε ;
Μήπως δεν έχουμε φτάσει ακόμα στον.. « πάτο ».
Μήπως το βόλεμα μας , η προσωπική ¨..όαση ¨ του καθένα καλά κρατεί.
Μήπως πιστεύουμε ότι η φτώχεια , η ακρίβεια , το να δουλεύουμε περισσότερο και να παίρνουμε μικρότερη σύνταξη, το να καίγονται τα δάση , το να μην υπάρχει προνιακή πολιτική από το κράτος για τους ανήμπορους αφορά κάποιους άλλους και όχι τον καθένα μας.
Μήπως έχουμε κλειστεί σε ένα προστατευτικό κλοιό μίας πλασματικής ¨..προσωπικής ευδαιμονίας ¨.
Μήπως οι γονείς ,κυρίως οι νέοι ,έχουν φτιάξει ένα « ..δίχτυ προστασίας » για τα παιδιά τους και μεταφέρουν την ψευδαίσθηση ότι όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας δεν τα αφορούν, αφορούν κάποιους άλλους.
Μήπως έχουμε ακόμα δρόμο, για να πονέσουμε, να θιχθούμε, να ταλαιπωρηθούμε, να χάσουμε την αξιοπρέπεια μας ακόμα περισσότερο για να ξυπνήσουμε!!!
Το σίγουρο είναι ότι τας κόμματα δεν θέλουν να ξυπνήσουν οι πολίτες ,γιατί θα ξεβολευτούν από την νομή και την… ξεκούραστη… διαχείριση της εξουσίας . Τα κόμματα μέσα από τον ιστορικό τους κύκλο και την φθορά της διαχείρισης της εξουσίας αποτελούν μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης. Μπορούμε να τα ανατρέψουμε , να τα αλλάξουμε ;
Μήπως είναι ουτοπία να προσπαθούμε να αλλάξουμε τα κόμματα;
ΤΙ ΜΠΟΡΟΎΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ
Να κάνουμε μικρούς πυρήνες δράσης και με τις πράξεις μας να καταδεικνύουμε τις ψευδαισθήσεις ¨ της.. προσωπικής ευδαιμονίας ¨, της αδιαφορίας, του ότι τα προβλήματα της καθημερινότητας δεν αφορούν όλους μας.
Ας γίνουμε ζωντανά παραδείγματα , ελκυστικά , του ότι …υπάρχει και άλλος δρόμος. Ας δώσουμε πρακτικά δείγματα γραφής του διαφορετικού , ας τα προβάλουμε παντού ή όπου μπορούμε .
Οι πολίτες και κυρίως οι νέοι θέλουν να δουν πράξεις και όχι λόγια .
Τότε θα συγκινηθούν , θα ξυπνήσουν , θα αυτό ενεργήσουν ,θα συσπειρωθούν και ίσως μπορέσουμε να αλλάξουμε και τα κόμματα ή να ανακαλύψουμε νέους, πιο αποτελεσματικούς , θεσμούς έκφρασης της κοινωνίας
Ας περάσουμε σε δράσεις , σε πράξεις καταγγελτικές , σε ακτιβισμούς πού από μόνες τους θα αποτελούν παραδείγματα και θα είναι ικανές να προσελκύσουν τους άλλους. Αυτό λείπει σήμερα και αυτό πιστεύω πώς κινητοποιεί
Το θέμα είναι πώς οι πολίτες δεν θέλουν να σηκωθούν από τον καναπέ τους ακόμα. Το βλέπουμε καθημερινά στις γειτονιές μας , στους δήμους μας ,στις παρέες μας , στους χώρους της δουλειάς μας.
Τα κείμενα στα blogs καλά είναι , φτάνουν όμως αυτά για να ξυπνήσουμε ;
Μήπως δεν έχουμε φτάσει ακόμα στον.. « πάτο ».
Μήπως το βόλεμα μας , η προσωπική ¨..όαση ¨ του καθένα καλά κρατεί.
Μήπως πιστεύουμε ότι η φτώχεια , η ακρίβεια , το να δουλεύουμε περισσότερο και να παίρνουμε μικρότερη σύνταξη, το να καίγονται τα δάση , το να μην υπάρχει προνιακή πολιτική από το κράτος για τους ανήμπορους αφορά κάποιους άλλους και όχι τον καθένα μας.
Μήπως έχουμε κλειστεί σε ένα προστατευτικό κλοιό μίας πλασματικής ¨..προσωπικής ευδαιμονίας ¨.
Μήπως οι γονείς ,κυρίως οι νέοι ,έχουν φτιάξει ένα « ..δίχτυ προστασίας » για τα παιδιά τους και μεταφέρουν την ψευδαίσθηση ότι όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας δεν τα αφορούν, αφορούν κάποιους άλλους.
Μήπως έχουμε ακόμα δρόμο, για να πονέσουμε, να θιχθούμε, να ταλαιπωρηθούμε, να χάσουμε την αξιοπρέπεια μας ακόμα περισσότερο για να ξυπνήσουμε!!!
Το σίγουρο είναι ότι τας κόμματα δεν θέλουν να ξυπνήσουν οι πολίτες ,γιατί θα ξεβολευτούν από την νομή και την… ξεκούραστη… διαχείριση της εξουσίας . Τα κόμματα μέσα από τον ιστορικό τους κύκλο και την φθορά της διαχείρισης της εξουσίας αποτελούν μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης. Μπορούμε να τα ανατρέψουμε , να τα αλλάξουμε ;
Μήπως είναι ουτοπία να προσπαθούμε να αλλάξουμε τα κόμματα;
ΤΙ ΜΠΟΡΟΎΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ
Να κάνουμε μικρούς πυρήνες δράσης και με τις πράξεις μας να καταδεικνύουμε τις ψευδαισθήσεις ¨ της.. προσωπικής ευδαιμονίας ¨, της αδιαφορίας, του ότι τα προβλήματα της καθημερινότητας δεν αφορούν όλους μας.
Ας γίνουμε ζωντανά παραδείγματα , ελκυστικά , του ότι …υπάρχει και άλλος δρόμος. Ας δώσουμε πρακτικά δείγματα γραφής του διαφορετικού , ας τα προβάλουμε παντού ή όπου μπορούμε .
Οι πολίτες και κυρίως οι νέοι θέλουν να δουν πράξεις και όχι λόγια .
Τότε θα συγκινηθούν , θα ξυπνήσουν , θα αυτό ενεργήσουν ,θα συσπειρωθούν και ίσως μπορέσουμε να αλλάξουμε και τα κόμματα ή να ανακαλύψουμε νέους, πιο αποτελεσματικούς , θεσμούς έκφρασης της κοινωνίας
Ας περάσουμε σε δράσεις , σε πράξεις καταγγελτικές , σε ακτιβισμούς πού από μόνες τους θα αποτελούν παραδείγματα και θα είναι ικανές να προσελκύσουν τους άλλους. Αυτό λείπει σήμερα και αυτό πιστεύω πώς κινητοποιεί
1 σχόλιο:
Εκλογές για τους Συλλόγους Γονέων. Και όμως αγαπητοί Φίλοι υπάρχουν οργανωμένες προφανώς !!! ομάδες (κομματικές???) Γονέων που ακόμα και τις εκλογές για τους Συλλόγους Γονέων του Δημοτικού!! με 1 ενιαίο ψηφοδέλτιο, εκδίδουν προεκλογικά Φυλλάδια υποστήριξης συγκεκριμένων υποψηφίων (7 από τους 11) χωρίς να ενημερώσουν τους υπόλοιπους και τα μοιράζουν μάλιστα χωρίς καμμία αιδώ στην πόρτα του Σχολείου κατά την διάρκεια της μυστικής ψηφοφορίας!!!
Δημοσίευση σχολίου