του Αντώνη Μανίκα
Το πολιτικό σύστημα της χώρας
,ακριβέστατη αντανάκλαση του επιπέδου μας ,σαν λαού , με οδηγεί στην
απογοήτευση και το χάσιμο κάθε ελπίδας για ένα καλύτερο αύριο.
Εμείς οι Νέο Έλληνες ,ανεπαρκείς
, ημιμαθείς , σχεδόν απαίδευτοι περιμένουμε παθητικά τους πολιτικούς σωτήρες ,
τους φωτεινούς παντογνώστες , να ξεπροβάλλουν ξαφνικά , να μας δελεάσουν με
ωραία μεγάλα λόγια – συνθήματα και εμείς να αφεθούμε στα χέρια τους για να μας
λύσουν όλα τα προβλήματα μας.
Με την καθοδήγηση των
κομμάτων, συνηθίσαμε να είμαστε οπαδοί ,χειροκροτητές , υποτακτικοί ,
πουλημένοι , εξαγορασμένοι ,διεφθαρμένοι , παθητικοί , ‘’στράτευμα κάποιου
στρατηγού ‘’και όχι ενεργά και υπεύθυνα δρώντες πολίτες.
Αυτοί , οι πολιτικοί μας
εκπρόσωποι , το ίδιο ανεπαρκείς , ημιμαθείς , φοβισμένοι , προσπαθούν να
χαϊδέψουν αυτιά μήπως και παραμείνουν γαντζωμένοι στην εξουσία και μοιράζοντας -όπως
πρώτα -υποσχέσεις και προνόμια ,διατηρηθούν στο προσκήνιο.
Αυτή είναι η απογοήτευση .
Γιατί αντιλαμβάνομαι ότι
κανένας δεν έχει αντιληφθεί , ή κάνει ότι δεν έχει αντιληφθεί , ότι τα πράγματα
άλλαξαν , δεν μπορούμε να πορευτούμε με τα μέσα και τους τρόπους του
παρελθόντος .
Τώρα, πρέπει κάτι να κάνουμε ,
δεν φτάνουν τα λόγια και οι υποσχέσεις και η παραμονή σε ότι είχαμε μάθει και
είχαμε συνηθίσει . Και αυτό είναι
επώδυνο γιατί πρέπει να διορθώσει μεγάλα λάθη και στρεβλώσεις του παρελθόντος.
Κανένας δεν θέλει να
ξεβολευτεί ,να αντιμετωπίσει την αλήθεια ,να παραδεχτεί ότι θα ζήσουμε
φτωχότερα όλοι, να παραδεχτεί , ότι η πλασματική ευδαιμονία που μας πούλησαν με δόλο, τελείωσε
και πρέπει να πληρώσουμε όλοι τον λογαριασμό.
Καταρρέοντας το παγκόσμιο
καπιταλιστικό οικονομικό μοντέλο λειτουργίας θα έχει επιπτώσεις ( φτώχια –
ζημιές ) σε όλους , κράτη ,επιχειρήσεις , χρηματοοικονομικό σύστημα ,
νοικοκυριά , εργαζόμενους , κοινωνίες,
στον καθένα μας προσωπικά.
Αν δεν το δεχθούμε και
κάνοντας ότι δεν το βλέπουμε, δεν
βοηθάμε να περάσει αυτή η περίοδος
γρήγορα και με τις λιγότερες δυνατές απώλειες και δεν βοηθάμε να
κατανεμηθούν αυτές οι απώλειες δικαιότερα .
Αντί λοιπόν να ακούσουμε από
τους πολιτικούς ,δυνατά και ευθαρσώς ,την πραγματικότητα και τη αναλυτική
περιγραφή μίας λύσης που μπορεί να είναι επώδυνη αλλά εφικτή και προϋποθέτει
στόχους , χρονοδιάγραμμα , ακριβή περιγραφή των απωλειών κ.λ.π.
Αυτοί , οι πολιτικοί βρίσκουν δικαιολογίες ,λαϊκίζουν , ρίχνουν
τις ευθύνες ό ένας στον άλλο , φτιάχνουν προσκόμματα για να μην προχωρήσει
τίποτα, στήνουν άμυνες για να φορτώσουν τα οποιαδήποτε βάρη ,στις πλάτες κάποιου άλλου.
Και εντάξει για την αριστερά ,ήταν
αναμενόμενο αφού ανεύθυνα το μόνο που θέλει είναι να αυξήσει τα ποσοστά και την
επιρροή της αλλά να μην αναλάβει ποτέ τις ευθύνες της διαχείρισης και των
λύσεων.
Επίσης το μεγάλο μέρος της
δεξιάς δεν μπορεί να ξεφύγει από τους τρόπους που πορεύεται εδώ και χρόνια και
το μόνο που την ενδιαφέρει είναι το λάφυρο της εξουσίας και η αξιοποίηση του,
για ιδιοτελείς σκοπούς.( Δεν περίμενα κάτι διαφορετικό )
Το κακό είναι ότι και το
ΠΑΣΟΚ έδειξε και δείχνει ότι έχει
διαβρωθεί και έχει αλλοτριωθεί τόσο πολύ ,που ακολουθεί ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΔΡΟΜΟ.
Λόγια , ιδεολογήματα , ομάδες
σύγκρουσης προσωπικών συμφερόντων καλυμμένες με αριστερόστροφη φρασεολογία ,
απροθυμία ανάληψης ευθυνών , κουτοπονηριά , ιδιοτέλειες ,βυθίζουν τις ελπίδες μας στα τάρταρα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ό
MONTI όταν ανέλαβε στην ΙΤΑΛΙΑ το πρώτο
πράγμα που είπε στους Ιταλούς ήταν ,ότι ποτέ δεν
θα φορτώσει στους δανειστές, στην Ευρωπαϊκή Ένωση ή σε κάποιο άλλον , τα μέτρα
που λαμβάνει , όσο επώδυνα και αν είναι
, δηλώνοντας απλά ότι είναι απαραίτητα !!
Η διαφορά με το ΠΑΣΟΚ είναι
ότι αμέσως μόλις ανέλαβαν ,δήλωσαν ότι
τα μέτρα που έπαιρναν δεν τα ήθελαν , αλλά τα επέβαλαν οι κακοί Ευρωπαίοι και
το κακό μνημόνιο.
Να λοιπόν ,γιατί δεν
εφαρμόστηκαν αυτά τα απαραίτητα μέτρα και η κατάσταση χειροτερεύει συνεχώς.
Να γιατί σήμερα ,το 70 % του
λαού είναι υπέρ του EURO , αλλά κατά του
μνημονίου, δηλαδή κατά των υποχρεώσεων που έχουμε για να μείνουμε στο EURO.
Θέλουμε το όφελος, χωρίς να
καταβάλουμε την αντίστοιχη προσπάθεια.
Έτσι διαπαιδαγωγήθηκαν οι πολίτες ,να θέλουν την λύση χωρίς να κάνουν τίποτα, χωρίς
να χάσουν τίποτα , χωρίς να καταβάλουν κανένα τίμημα ή έστω όποιο τίμημα πρέπει
να καταβληθεί να το πληρώσουν κάποιοι …άλλοι.
Πως λοιπόν θα διορθώσουμε
οτιδήποτε και εάν διορθώνεται ;
Πότε θα αναλάβουμε τις ευθύνες
μας ;
Που θα βρούμε την ΕΛΠΙΔΑ μας.
Όλα αυτά τα γράφω για να ξέρουν, αυτοί μέσα
στο ΠΑΣΟΚ ,που ψάχνουν τρόπους για να είναι παρόντες την επόμενη μέρα, ότι έχουν χάσει !!
Τώρα πλέον θα κριθούν από το
πόσο θα συγκρουστούν , πόσο θα ανοίξουν δρόμο στο νέο , πόσο θα καταδικάσουν
πρακτικά όλα αυτά που μας έφεραν ως εδώ. Τώρα πια δεν χωρούν όλοι μέσα στο ίδιο , δεν περνά το κουκούλωμα, δεν αρκεί ο στρουθοκαμηλισμός.
Τώρα θα κριθούν από το πόσο πρακτικά
θα καταδικάσουν το ίδιο το ΠΑΣΟΚ, που αποτελεί την βασική αιτία που φτάσαμε ως
εδώ , με τα λάθη και τις σκόπιμες παραλήψεις που έκανε τόσα χρόνια.
Μην ονειρεύονται λοιπόν
κάποιοι ,ενότητες και εξουσίες , αν θέλουν να είναι στο κάδρο της επόμενης μέρας , πρέπει να δείξουν δουλειά και να έχουν το φιλότιμο να αναγνωρίσουν τα δικά τους λάθη και τις δικές τους
παραλήψεις .
Ας φροντίσουν να κλείσει ό
κύκλος του ΠΑΣΟΚ .
Και σε αυτό δεν φτάνουν τα
ωραία λόγια χρειάζονται πράξεις που να καταδεικνύουν την πραγματική διάθεση
αλλαγής νοοτροπίας. ( Αυτό αφορά την Πασοκική τρόικα )
Όσοι θέλουν να κρατήσουν το
ΠΑΣΟΚ ,μουσειακά στην ψυχή τους , για τον ρόλο που έπαιξε στο ξεκίνημα της
πορείας τους , ας το κάνουν .Αλλά ας κρατήσουν και τις τύψεις τους για το τι
δεν έκαναν που έπρεπε να κάνουν. Εμείς περιμένουμε αυτές οι τύψεις να τους οδηγήσουν σε διορθωτικές πράξεις.
Η ιστορική συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ
στην κοινωνική και πολιτική εξέλιξη του τόπου
έχει καταγραφεί και δεν μπορεί ούτε
πρόκειται να καταστραφεί και να
σβήσει .
Ανήκει στον ιστορικό του
μέλλοντος η πλήρη αξιολόγηση.
Η ελπίδα όμως χρειάζεται
κάτι το νέο με σαφή διαχωρισμό από το
παλαιό .
ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΤΑ ΚΟΤΣΙΑ ΝΑ ΤΑ ΔΕΙΞΕΙ. !!! ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ !!!
Επίσης είναι η ώρα για να
αναλάβουμε και εμείς, ο καθένας ξεχωριστά ,τις ευθύνες του.
Δεν μπορούμε να μένουμε
αδρανείς και δεν υπάρχει δικαιολογία ότι δεν ξέραμε.
Αύριο
θα κλιθούμε να κάνουμε επιλογές και δεν
υπάρχει δικαιολογία να κλαίμε εκ των υστέρων για αυτές ,αν επιτρέψουμε στο
παλαιό να συνεχίσει να υπάρχει.
